Rzeczownik w języku angielskim

Rzeczownik odpowiada głównie na pytania: „Who?” (Kto?), „What?” (Co?) oraz „Where?” (Gdzie?).

Na przykład:

• Who? – John, teacher (Kto? – John, nauczyciel)
• What? – dog, happiness (Co? – pies, szczęście)
• Where? – school, park (Gdzie? – szkoła, park)

Rzeczowniki policzalne to te, które możemy zliczyć. Na przykład, „apple” (jabłko), „car” (samochód). W przypadku rzeczowników policzalnych w liczbie pojedynczej często używamy przedimków „a” lub „an”, zaimków dzierżawczych („my”, „your”) oraz stopni najwyższych („the best”, „the most”). Na przykład:

• A car
• My apple
• The best student

Rzeczowniki policzalne odgrywają kluczową rolę w języku angielskim i są nieodłącznie związane z liczebnikami. Liczebniki przy rzeczownikach policzalnych pomagają określić dokładną ilość przedmiotów, osób czy zwierząt, o których mówimy. Na przykład, nie mówimy po prostu „I have cats”, ale dodajemy liczebnik, aby podkreślić dokładną ilość: „I have two cats”. Wyrażenie „four apples” jest znacznie bardziej precyzyjne niż po prostu „apples”. Takie użycie liczebników z rzeczownikami policzalnymi pozwala na tworzenie bardziej konkretnych i zrozumiałych zdań. 

Rzeczowniki policzalne możemy używać zatem z liczebnikami, np. „Two apples”, „Three cars”, „Five books”. Ale, rzeczowniki policzalne można również łączyć z określnikami ilości takimi jak „some”, „many”, „a lot of”. Na przykład: „Some dogs”, „Many trees”, „A lot of cars”. 

Liczba mnoga rzeczownika w angielskim

Niektóre rzeczowniki w języku angielskim tworzą liczbę mnogą przez dodanie „-s” lub „-es”, ale istnieją też nieregularne formy liczby mnogiej angielskiej. Rzeczownik w języku angielskim, mimo braku odmiany przez osoby, wciąż jest słowem odmiennym, co oznacza, że zmienia swoją formę w zależności od kontekstu, na przykład w liczbie mnogiej.

Zasady tworzenia liczby mnogiej opierają się na tym, że większość rzeczowników tworzy liczbę mnogą przez dodanie końcówki „-s” (np. dogs, cats). Są też nieregularne formy, które trzeba zapamiętać i wówczas mówimy o liczbie mnogiej nieregularnej. Na przykład, rzeczownik – mężczyzna w liczbie pojedynczej „man” staje się „men”, a rzeczownik „tooth” zmienia się w liczbie mnogiej na „teeth”.

Przykłady użycia rzeczownika angielskiego w liczbie mnogiej w zdaniach znajdują się poniżej:

• The dogs are playing.
• Children love holidays.
• She has beautiful teeth.

Rzeczowniki niepoliczalne w języku angielskim to te, których nie można zliczyć, np. „water” (woda), „information” (informacja). Stosuje się je przede wszystkim tam, gdzie nie można podać konkretnej liczby, określającą ilość rzeczownika.

Przykład: 

• „I need some water”.
• „I have a lot of information”.

W języku angielskim mamy różne sposoby na to, jak możemy wyrazić niepoliczalność. Możemy użyć konstrukcji cząstkowych (partitives) takich jak „a jar of jam” (słoik dżemu) czy „a piece of advice” (kawałek rady), które pomagają określić ilość rzeczowników niepoliczalnych. Możemy też używać „some”, „a lot of”, „no” itp., np. „some water”, „a lot of information”. 

To forma rzeczownika używana do wyrażenia dzierżawczości, np. „John’s car” (samochód Johna). Dopełniacz saksoński odpowiada na pytanie „whose?” (czyj?), np. „Whose car is this?” – „This is John’s car”.

Dopełniacz saksoński jest używany w celu określenia relacji posiadania lub przynależności. W tych przykładach dopełniacz saksoński (wyrażony przez dodanie apostrofu i litery „s” do rzeczownika) pokazuje, do kogo lub do czego należy dany obiekt.

Przykłady użycia dopełniacza saksońskiego w zdaniach po angielsku znajdują się poniżej:

• My sister’s dog is very friendly. (Pies mojej siostry jest bardzo przyjazny.)
• John’s car broke down on the highway. (Samochód Johna zepsuł się na autostradzie.)
• The teacher’s desk was cluttered with papers. (Biurko nauczyciela było zasypane papierami.)
• The children’s room needs to be cleaned. (Pokój dzieci wymaga posprzątania.)
• The company’s policy is not well-defined. (Polityka firmy nie jest dobrze określona.)

Rzeczowniki zbiorowe w angielskim to rzeczowniki, które odnoszą się do grupy, np. „team” (drużyna), „family” (rodzina). Mogą odnosić się nie tylko do grup ludzi, ale także do grup roślin, zwierząt, rzeczy itd. 

Rzeczowniki zbiorowe w języku angielskim z jednej strony odnoszą się do grupy jako jednostki, a z drugiej strony, mogą też podkreślać indywidualność elementów tej grupy. Dlatego też, w kontekście gramatycznym, mogą być traktowane zarówno jako liczba pojedyncza, jak i mnoga, w zależności od tego, czy w danym kontekście mówimy o grupie jako całości, czy jako zbiorze indywidualnych jednostek.

Przykłady użyć rzeczownika zbiorowego w zdaniach znajdziesz poniżej: 

• The team is winning. (Drużyna wygrywa.) – Tu „team” traktowane jest jako jedna jednostka.
• The family gathers for dinner every Sunday. (Rodzina zbiera się na obiad każdej niedzieli.) – „Family” jest tutaj pojedynczą jednostką, która wykonuje akcję.
• The flock of birds is flying south. (Stado ptaków leci na południe.) – „Flock” odnosi się do całej grupy ptaków jako jednej jednostki.
• The jury delivers its verdict. (Jury wydaje swój werdykt.) – Całe „jury” działa jako jedna jednostka.
• The staff are divided on the issue. (Personel jest podzielony w tej kwestii.) – Tutaj „staff” traktowane jest jako zbiór indywidualnych osób, dlatego używamy formy mnogiej „are”.

Rzeczowniki złożone w języku angielskim to słowa utworzone przez połączenie dwóch (lub więcej) istniejących słów, które łącznie tworzą nowe znaczenie. Może to być kombinacja rzeczownika i rzeczownika, rzeczownika i przymiotnika, rzeczownika i czasownika itd. Na przykład:

• „Toothbrush” (szczoteczka do zębów) to kombinacja rzeczowników „tooth” i „brush.”
• „Mother-in-law” (teściowa) to kombinacja rzeczowników „mother” i „law,” połączonych przez łącznik „-in-.”

Przykłady użycia rzeczowników złożonych w zdaniach:

• I forgot my toothbrush at home. (Zapomniałem szczoteczki do zębów w domu.)
• My mother-in-law is coming to visit next week. (Moja teściowa przyjeżdża w przyszłym tygodniu na wizytę.)
• She’s flying with Airbus to Germany. (Ona leci Airbusem do Niemiec.)
• The football team lost the game. (Drużyna piłkarska przegrała mecz.)
• I’m reading a science fiction book. (Czytam książkę science fiction.)

Warto zauważyć, że rzeczowniki złożone mogą mieć różne formy, włączając w to pojedyncze słowa („toothbrush”), słowa rozdzielone myślnikiem („mother-in-law”), oraz słowa pisane osobno („science fiction”). 

W kontekście angielskiej gramatyki, dopełnienie bliższe (ang. direct object) to rzeczownik lub fraza rzeczownikowa, która bezpośrednio odbiera akcję czasownika. Zwykle można je zidentyfikować, zadając pytanie „kogo?” lub „co?” po czasowniku. Dopełnienie bliższe jest często używane z czasownikami przechodnimi, jak „read,” „see,” czy „eat.”. Przykłady:

• She reads a book. (Ona czyta książkę.) 
• I eat an apple. (Jem jabłko.)

W przypadku strony biernej, dopełnienie bliższe staje się podmiotem zdania: A book is read by her. (Książka jest czytana przez nią.). 

Dopełnienie dalsze (ang. indirect object), z kolei, to rzeczownik lub fraza rzeczownikowa, która otrzymuje korzyść od akcji czasownika, ale nie jest bezpośrednio zaangażowana. Można je zidentyfikować, zadając pytanie „komu?” lub „czemu?” po czasowniku. Przykład:

• She gives him a gift. (Ona daje mu prezent.).

W niektórych zdaniach, dopełnienie dalsze występuje przed dopełnieniem bliższym, np. She gives a gift to him. (Ona daje prezent jemu.). Warto zauważyć, że w języku angielskim dopełnienie dalsze może być wyrażone za pomocą przyimków „to” i „for”: I made a cake for her. (Zrobiłem tort dla niej.)

Rzeczownik jako uzupełnienie podmiotu i dopełnienia

W języku angielskim rzeczowniki często pełnią rolę uzupełnień, zarówno dla podmiotu, jak i dopełnienia w zdaniu. Na przykład w zdaniu „John is a teacher,” „John” to podmiot, a „teacher” to rzeczownik, który jest dopełnieniem i opisuje Johna. Podobnie, w zdaniu „She gave John the book,” „John” i „the book” są dopełnieniami, gdzie „John” to dopełnienie bliższe, a „the book” to dopełnienie dalsze. Wiedza o tym, jak rzeczowniki mogą pełnić różne role w zdaniu, jest kluczowa dla zrozumienia i konstruowania zdań w angielskim.

Rzeczownik odczasownikowy

Rzeczownik odczasownikowy (nominalization) to rzeczownik utworzony od czasownika, zwykle przez dodanie końcówki takiej jak „-tion,” „-ment,” „-ance,” itd. Na przykład, „to decide” może zostać zmienione na rzeczownik „decision,” a „to develop” na „development.” Rzeczowniki odczasownikowe są użyteczne, gdy chcemy skupić się na wyniku akcji, a nie na osobie wykonującej tę akcję. Na przykład, „The development of the software took six months” skupia się na procesie rozwoju, a nie na ludziach, którzy go rozwijali.

Jak nauczyć się rzeczowników w języku angielskim?

Najlepszym sposobem na naukę rzeczowników jest praktyka i ćwiczenia. Można zacząć od tworzenia prostych zdań, używając nowo nauczonego słownictwa, a potem stopniowo konstruować bardziej skomplikowane struktury zdaniowe. Można też rozwiązać kilka ćwiczeń, które znajdziesz poniżej. Pomogą utrwalić wiedzę i lepiej zapamiętać rzeczowniki w języku angielskim. 

Rzeczownik – ćwiczenia w języku angielskim