Recenzja „W głowie się nie mieści”. Film animowany nie tylko dla dzieci

Animacja „W głowie się nie mieści” zabiera widzów w podróż do wnętrza umysłu młodej dziewczynki o imieniu Riley. Fabuła skupia się na jej emocjach – Radości, Smutku, Strachu, Odrazie i Gniewie – które personifikowane są jako barwne, żywe postaci. Te emocje mieszkają w jej umyśle, w specjalnym centrum dowodzenia zwanym Centralą, i codziennie pracują nad tym, by pomóc Riley radzić sobie z wyzwaniami życia.

Główna oś fabuły pierwszej części filmu koncentruje się na dużej zmianie w życiu Riley, kiedy wraz z rodziną przeprowadza się z ukochanej Minnesoty do San Francisco. To wydarzenie wywołuje szereg emocji, z którymi dziewczynka musi się zmierzyć, co stawia jej emocje w stan najwyższej gotowości. Radość, jako dominująca emocja, stara się utrzymać Riley w dobrym nastroju, jednak coraz bardziej wybijający się na pierwszy plan Smutek zaczyna wpływać na jej najcenniejsze wspomnienia, co prowadzi do chaosu w jej umyśle.

Pierwszy film opowiada nie tylko o codziennych zmaganiach jedenastoletniej Riley, ale również o procesach zachodzących wewnątrz jej umysłu, gdzie emocje starają się znaleźć równowagę w obliczu trudnych zmian.

Kluczowym elementem filmu jest rozwijająca się dynamika między Radością a Smutkiem. Gdy te dwie emocje zostają przypadkowo wyrzucone z Centrali, reszta emocji musi radzić sobie bez nich, co prowadzi do jeszcze większego zamieszania w życiu Riley. W międzyczasie, Radość i Smutek próbują wrócić do Centrali, przemierzając różne zakamarki umysłu, w tym takie miejsca jak Kraina Pojęć Abstrakcyjnych, Wyobraźnia czy Studio Snów.

Riley zaczyna czuć się coraz bardziej zagubiona i oddalona od swoich bliskich, co doprowadza do próby ucieczki z domu. Dopiero w momencie, gdy Smutek przejmuje stery, Riley zyskuje szansę na pełne przeżycie swoich emocji, co pozwala jej nawiązać głębsze porozumienie z rodzicami. Smutek, który na początku wydawał się niepotrzebny i wręcz przeszkadzający, okazuje się kluczowy dla procesu dojrzewania Riley i radzenia sobie z trudnymi sytuacjami.

Film „W głowie się nie mieści” jest zatem opowieścią o znaczeniu emocji w naszym życiu, o ich wzajemnym wpływie i o tym, jak ważne jest akceptowanie wszystkich uczuć – zarówno tych pozytywnych, jak i negatywnych. To nie tylko historia o dorastaniu, ale także o rozwijaniu inteligencji emocjonalnej, która odgrywa kluczową rolę w naszym życiu.

W filmie „W głowie się nie mieści” poznajemy pięć podstawowych emocji, które towarzyszą głównej bohaterce Riley od wczesnego dzieciństwa. Są to: Radość, Smutek, Strach, Odraza i Gniew. Te emocje odgrywają kluczową rolę w życiu młodej Riley, pomagając jej radzić sobie z codziennymi wyzwaniami i kształtując jej osobowość.

W drugiej części filmu, kiedy Riley wkracza w okres nastoletni, jej paleta emocji ulega powiększeniu. Do dobrze znanych emocji z pierwszej części dołączają nowe, odzwierciedlając złożoność uczuć charakterystycznych dla dojrzewania. To czas, gdy życie emocjonalne staje się bardziej skomplikowane, a zmiany w głowie Riley odzwierciedlają przemiany zachodzące w jej życiu.

Choć emocje z pierwszej części – Radość, Smutek, Strach, Odraza i Gniew – wciąż odgrywają istotną rolę w umyśle Riley, teraz muszą dzielić przestrzeń z nowymi uczuciami, które pojawiają się wraz z jej dorastaniem. To oznacza, że emocje, które dominowały w jej dzieciństwie, nie tracą na znaczeniu, ale stają się częścią bardziej złożonej i różnorodnej gamy emocjonalnej nastoletniej Riley.

W pierwszej części filmu widzimy, jak te podstawowe emocje kształtują codzienne doświadczenia Riley, natomiast w drugiej części jesteśmy świadkami tego, jak jej świat wewnętrzny ewoluuje i staje się bardziej zróżnicowany, odzwierciedlając trudności i radości związane z dorastaniem.

Radość

Radość to pełna energii i uśmiechnięta postać o jasnych, promiennych barwach – jej ciało świeci na żółto, co odzwierciedla jej optymistyczne i pozytywne nastawienie do życia. W filmie jest liderką emocji, której celem jest utrzymywanie Riley w dobrym nastroju. Zarządza pozostałymi emocjami, starając się, aby wspomnienia Riley były jak najbardziej radosne.

Radość motywuje Riley do działania i pomaga jej dostrzegać pozytywne aspekty życia, nawet w trudnych chwilach. To właśnie ona stara się, aby dziewczynka odnalazła szczęście w nowym otoczeniu po przeprowadzce. Często stara się zdominować inne emocje, wierząc, że szczęście jest kluczem do sukcesu.

Uosobienie radości w filmie odzwierciedla nasze naturalne dążenie do szczęścia i unikania negatywnych emocji. W prawdziwym życiu radość jest tą częścią nas, która dodaje nam energii, motywuje do działania i pomaga przetrwać trudności, jednak zbyt silne skupienie na niej może prowadzić do ignorowania ważnych, ale trudnych emocji.

Smutek

Smutek jest postacią o niebieskim odcieniu skóry, zgarbioną i często snującą się po kątach. Jej głos jest spokojny, a zachowanie melancholijne. W filmie Smutek wydaje się być na uboczu, często ignorowana przez Radość, ale z czasem okazuje się, że jej rola jest kluczowa.

Smutek pojawia się w momentach, gdy Riley zmaga się z trudnymi emocjami, takimi jak tęsknota za dawnym życiem w Minnesocie. Choć na pierwszy rzut oka wydaje się przeszkadzać, Smutek w rzeczywistości równoważy emocje Riley, pozwalając jej przetworzyć trudne doświadczenia i nawiązać głębsze relacje z otoczeniem.

W rzeczywistości smutek reprezentuje naszą zdolność do empatii, współczucia i przetwarzania straty. Chociaż smutek jest często postrzegany jako emocja negatywna, to on pozwala nam na refleksję i akceptację rzeczywistości, co jest niezbędne do zdrowego rozwoju emocjonalnego.

Strach

Strach jest drobną, nerwową postacią o fioletowym kolorze. Jego zachowanie jest chaotyczne, a mimika przesadnie dramatyczna. W filmie Strach jest odpowiedzialny za ostrzeganie Riley przed potencjalnymi niebezpieczeństwami i często panikuje, nawet w sytuacjach, które nie wydają się zbyt groźne.

Strach odgrywa kluczową rolę w ochronie Riley przed podejmowaniem ryzykownych decyzji. To on podpowiada jej, kiedy unikać nieznanych sytuacji i jak radzić sobie z nowymi, niepewnymi wyzwaniami po przeprowadzce. Chociaż czasami jego przesadne reakcje mogą wydawać się niepotrzebne, Strach jest niezbędny do zapewnienia bezpieczeństwa.

Strach w naszym codziennym życiu jest emocją, która chroni nas przed zagrożeniami i ryzykiem. Dzięki niemu jesteśmy w stanie unikać niebezpiecznych sytuacji, ale gdy strach jest zbyt silny, może ograniczać naszą zdolność do podejmowania wyzwań i rozwoju.

Odraza

Odraza to postać o zielonej skórze, z wyrazistymi rysami twarzy, które często wyrażają obrzydzenie. Jej zachowanie jest pełne dezaprobaty i krytyki. W filmie Odraza strzeże Riley przed nieprzyjemnymi rzeczami, takimi jak jedzenie brokułów, oraz pomaga jej unikać sytuacji, które mogą być społecznie nieakceptowane.

Odraza chroni Riley przed kontaktami z rzeczami, które mogłyby jej zaszkodzić lub ją zawstydzić. Jest kluczową emocją, która pomaga Riley nawigować wśród norm społecznych i unikać tego, co nieprzyjemne czy niebezpieczne.

Odraza w naszej codzienności pomaga nam oceniać to, co jest dla nas zdrowe i akceptowalne, a co nie. Chroni nas przed rzeczami, które mogą być szkodliwe fizycznie lub moralnie, ale zbyt silna odraza może prowadzić do przesadnej krytyki i nietolerancji.

Gniew

Gniew to postać o intensywnym czerwonym kolorze, z ognistym temperamentem. Jego zachowanie jest gwałtowne, a emocje, które wyraża, są zawsze na granicy wybuchu. W filmie Gniew przejmuje kontrolę w sytuacjach, gdy Riley czuje się sfrustrowana lub niesprawiedliwie potraktowana.

Gniew często pojawia się, gdy Riley czuje się bezsilna lub zagrożona, co prowadzi do impulsywnych działań, takich jak buntownicze zachowanie. Choć Gniew może być destrukcyjny, odgrywa też rolę w motywowaniu Riley do obrony swoich praw i wyrażania swojego niezadowolenia.

W rzeczywistości gniew jest emocją, która mobilizuje nas do działania w obliczu niesprawiedliwości lub zagrożenia. Jest źródłem energii potrzebnej do obrony naszych interesów, ale jeśli nie jest kontrolowany, może prowadzić do destrukcyjnych konsekwencji w relacjach i podejmowanych decyzjach.

Niepewność

Niepewność to emocja wprowadzona w drugiej części filmu „W głowie się nie mieści”, która pojawia się, gdy Riley zaczyna dorastać. Jest przedstawiana jako postać o drżącym głosie i chwiejnych ruchach, symbolizujących wahanie i brak pewności siebie. Jej wygląd i zachowanie odzwierciedlają zagubienie i obawy Riley związane z nowymi sytuacjami i wyzwaniami, przed którymi staje jako nastolatka.

Niepewność sprawia, że Riley staje się bardziej ostrożna i skłonna do wycofywania się z sytuacji, które są dla niej nowe lub trudne. To emocja, która towarzyszy jej w momentach podejmowania decyzji, często prowadząc do opóźnień i wewnętrznego konfliktu. W okresie dojrzewania, kiedy Riley doświadcza wielu zmian, Niepewność odgrywa ważną rolę w jej życiu emocjonalnym, wpływając na jej relacje z innymi i samopoczucie.

W prawdziwym życiu niepewność jest emocją, która pojawia się, gdy stoimy przed nieznanymi wyzwaniami lub trudnymi wyborami. Reprezentuje nasze wahania, lęki i brak pewności siebie. Choć czasami może nas chronić przed pochopnymi decyzjami, zbyt silna niepewność może nas paraliżować i utrudniać rozwój osobisty oraz podejmowanie ważnych kroków w życiu.

Zazdrość

Zazdrość to emocja, która również pojawia się w drugiej części filmu „W głowie się nie mieści”. Postać zazdrości jest przedstawiana jako zielonkawa, z zaciśniętymi ustami i marszczącym się czołem, co doskonale oddaje jej niepokój i frustrację wynikającą z porównywania się do innych. Zazdrość to emocja, która często towarzyszy Riley, gdy widzi sukcesy lub szczęście innych osób, które uważa za lepsze od swoich.

W okresie dojrzewania Riley zaczyna bardziej świadomie porównywać się do rówieśników, a Zazdrość wpływa na jej samoocenę i relacje z innymi. Ta emocja może prowadzić do poczucia niższości i wywoływać konflikty, zarówno wewnętrzne, jak i z otoczeniem. Zazdrość sprawia, że Riley staje się bardziej podatna na wątpliwości dotyczące własnej wartości.

Zazdrość w prawdziwym życiu to emocja, która pojawia się, gdy porównujemy swoje osiągnięcia, wygląd czy sytuację życiową do innych osób i odczuwamy, że czegoś nam brakuje. Może ona motywować do większego wysiłku, ale w nadmiarze prowadzi do niezadowolenia z samego siebie i może zaszkodzić relacjom międzyludzkim.

Nuda

Nuda, jako nowa emocja również pojawiająca się w drugiej części filmu, jest przedstawiana jako ospała i apatyczna postać. Jej ciało jest leniwie opadłe, a ruchy powolne i niechętne, co doskonale oddaje stan braku zainteresowania i zaangażowania. Nuda pojawia się w momentach, gdy Riley nie znajduje w otoczeniu niczego, co by ją zafascynowało lub pobudziło do działania.

Nuda wpływa na Riley, szczególnie w okresie dojrzewania, gdy jej zainteresowania i potrzeby emocjonalne stają się bardziej złożone. Ta emocja sprawia, że Riley czuje się zniechęcona i apatyczna, co może prowadzić do braku motywacji i poszukiwania bardziej ekscytujących, ale nie zawsze zdrowych zajęć. Nuda popycha ją do poszukiwania nowych bodźców, które mogą wypełnić pustkę, jaką odczuwa.

Nuda w rzeczywistości jest emocją, która pojawia się, gdy nie mamy stymulujących zajęć lub gdy nasze potrzeby intelektualne i emocjonalne nie są zaspokajane. Może ona być impulsem do poszukiwania nowych wyzwań, ale zbyt częste odczuwanie nudy może prowadzić do poczucia frustracji, braku celu i wycofania z aktywności społecznych.

Zakłopotanie

Zakłopotanie, jako ostatnia nowa emocja wprowadzona w drugiej części filmu, jest przedstawiane jako postać o zmieszanej i zawstydzonej mimice, często czerwieniącej się lub ukrywającej twarz. Jej zachowanie jest niepewne, a ruchy nieskoordynowane, co oddaje stan dezorientacji i wstydu. Zakłopotanie pojawia się, gdy Riley znajdzie się w sytuacjach, w których czuje się nie na miejscu lub niepewnie.

Zakłopotanie zaczyna odgrywać większą rolę w życiu Riley, gdy wkracza ona w okres dojrzewania i staje się bardziej świadoma oceny ze strony innych. Ta emocja sprawia, że główna bohaterka czuje się niekomfortowo w sytuacjach społecznych, zwłaszcza gdy obawia się, że może zrobić coś nieodpowiedniego lub być wyśmiana. Zakłopotanie może prowadzić do unikania pewnych sytuacji lub zachowań, które Riley uważa za ryzykowne.

Zakłopotanie w prawdziwym życiu jest emocją, która pojawia się, gdy czujemy się niepewnie lub jesteśmy świadomi, że możemy zostać ocenieni przez innych. Może ono prowadzić do chwilowego wycofania się lub zmiany zachowania, aby uniknąć dalszego dyskomfortu. Choć zakłopotanie jest naturalnym elementem interakcji społecznych, zbyt częste odczuwanie tej emocji może wpływać na naszą pewność siebie i relacje z innymi ludźmi.

Riley to jedenastoletnia dziewczynka, której umysł jest pełen różnorodnych emocji i wspomnień. W filmie widzimy, jak jej emocje Radość, Smutek, Strach, Odraza i Gniew – zamieszkują w Centrali, gdzie sterują jej reakcjami na codzienne wyzwania. W miarę dorastania Riley, jej umysł staje się coraz bardziej złożony, pełen miejsc pamięci, wysp osobowości i krain, które odzwierciedlają różne aspekty jej życia i doświadczeń.

Każda z tych wysp, takich jak Wyspa Rodziny, Wyspa Przyjaźni czy Wyspa Hokeja, symbolizuje kluczowe elementy osobowości Riley, które kształtowały się na podstawie jej najważniejszych wspomnień i doświadczeń. W miarę jak Riley przechodzi przez trudności, takie jak przeprowadzka do nowego miasta, czy nowa grupa rówieśnicza, widzimy, jak te wyspy zaczynają się zmieniać, a nawet zapadać w sobie, odzwierciedlając jej wewnętrzne konflikty.

Riley doświadcza tych zmian w swoim umyśle, odwiedzając także miejsca takie jak Kraina Pojęć Abstrakcyjnych czy Kraina Wyobraźni, które pokazują, jak różne procesy myślowe i emocjonalne ewoluują wraz z jej dojrzewaniem. Jej reakcje, od radości po bunt, wynikają z prób radzenia sobie z nowymi, często trudnymi emocjami, które pojawiają się w jej życiu.

Film „W głowie się nie mieści” doskonale odzwierciedla, przez co przechodzi każde dziecko, ukazując, jak umysł rozwija się i reaguje na zmiany. Poprzez ukazanie tych złożonych procesów w przystępny i wizualnie atrakcyjny sposób, film pomaga zrozumieć, jak ważne są wszystkie emocje i jak kształtują naszą osobowość, relacje i sposób, w jaki postrzegamy świat.

Film „Inside Out” jest pełen symboliki, nie tylko patrząc pod kątem emocji, obecnych w umyśle głównej bohaterki, ale także ze względu na skomplikowane struktury, które znajdują się z ludzkim mózgu. One zostały w filmie przedstawione jako określone wyspy, krainy i ścieżki, które są niezbędne w procesie odkrywania naszej tożsamości emocjonalnej.

Wyspa Przyjaźni (Friendship Island)

Wyspa Przyjaźni symbolizuje znaczenie relacji z rówieśnikami w życiu Riley. Jest to miejsce, gdzie gromadzone są wspomnienia związane z jej przyjaciółmi, które stanowią ważny fundament jej osobowości.

Gdy Riley przeprowadza się do nowego miasta, Wyspa Przyjaźni zaczyna się chwiać, odzwierciedlając trudności, jakie napotyka w nawiązywaniu nowych relacji i tęsknotę za starymi przyjaciółmi.

Wyspa Hokeja (Hockey Island)

Wyspa Hokeja reprezentuje pasję Riley do hokeja, który jest jej ulubionym sportem i źródłem radości oraz poczucia przynależności.

Kiedy Riley przestaje grać w hokeja po przeprowadzce, Wyspa Hokeja zaczyna się rozpadać, co symbolizuje utratę jednego z jej najważniejszych zainteresowań i źródeł szczęścia.

Wyspa Głupoty (Goofball Island)

Wyspa Głupoty jest miejscem, które reprezentuje humor i zabawę w życiu Riley, a także jej beztroską stronę osobowości, którą dzieli z rodziną i przyjaciółmi.

Gdy Riley zaczyna dorastać i staje się bardziej poważna z powodu stresów związanych z przeprowadzką, Wyspa Głupoty zapada się, co odzwierciedla utratę jej spontaniczności i radości z codziennych, zabawnych chwil.

Wyspa Uczciwości (Honesty Island)

Wyspa Uczciwości odzwierciedla moralne wartości Riley, takie jak uczciwość, prawdomówność i lojalność, które są kluczowymi elementami jej osobowości.

Kiedy Riley rozważa ucieczkę z domu i kłamie, Wyspa Uczciwości zaczyna się rozpadać, co pokazuje konflikt między jej wewnętrznymi wartościami a działaniami.

Wyspa Wyobraźni (Imagination Land)

Wyspa Wyobraźni to przestrzeń pełna kreatywności, gdzie Riley daje upust swojej fantazji i wyobraźni, tworząc niezwykłe, fantastyczne światy.

W miarę jak Riley dorasta i zaczyna odczuwać presję związaną z rzeczywistością, Wyspa Wyobraźni również zaczyna zanikać, symbolizując utratę dziecięcej kreatywności i swobody wyobraźni.

Kraina Podświadomości (Subconscious)

Kraina Podświadomości to mroczne i tajemnicze miejsce w umyśle Riley, gdzie ukryte są jej największe lęki i obawy.

Podczas podróży przez Krainę Podświadomości, Radość i Smutek natrafiają na najgłębiej skrywane obawy Riley, co pokazuje, jak lęki i niepokoje wpływają na jej zachowanie i decyzje.

Kraina Pamięci Długotrwałej (Long-Term Memory)

Kraina Pamięci Długotrwałej to miejsce, gdzie przechowywane są wszystkie wspomnienia Riley, zarówno te szczęśliwe, jak i smutne.

Kraina ta odgrywa kluczową rolę w filmie, ponieważ to tutaj wspomnienia Riley są katalogowane, przechowywane lub zapominane. Wspomnienia te mają bezpośredni wpływ na jej nastrój i sposób postrzegania świata.

Marzenia Senne (Dream Productions)

Marzenia Senne to miejsce, gdzie tworzone są sny Riley – od surrealistycznych po koszmary – które odzwierciedlają jej przeżycia i emocje w nietypowy sposób.

Sny Riley często stanowią formę przetwarzania jej codziennych doświadczeń i emocji, czasami oferując ujście dla lęków, zmartwień lub pragnień, które nie znalazły ujścia w ciągu dnia.

Labirynt Pamięci (Memory Dump)

Labirynt Pamięci to miejsce, gdzie trafiają wspomnienia, które są uznawane za nieistotne lub zapomniane. Jest to swego rodzaju składowisko zapomnianych chwil.

Wspomnienia, które trafiają do Labiryntu Pamięci, z czasem blakną i zanikają, co symbolizuje proces zapominania. To miejsce przypomina, że nie wszystkie wspomnienia zostają z nami na zawsze, a niektóre znikają, gdy tracą swoje znaczenie.

Złote Wspomnienia (Core Memories)

Złote Wspomnienia to najważniejsze wspomnienia Riley, które są kluczowe dla kształtowania jej osobowości i wysp, które ją definiują.

Te wspomnienia są rdzeniem jej tożsamości, wpływając na to, kim jest i jak postrzega świat. Kiedy Złote Wspomnienia są zagrożone lub zmieniają się, Riley odczuwa to w sposób bezpośredni, co wpływa na jej emocje, decyzje i ogólny stan psychiczny.

Mózg tworzy emocje poprzez złożone procesy, które zachodzą w różnych jego częściach. Kluczowe znaczenie mają tu struktury takie jak układ limbiczny, w tym ciało migdałowate, które jest odpowiedzialne za przetwarzanie emocji takich jak strach i gniew, oraz hipokamp, który łączy emocje z pamięcią. Kora przedczołowa odgrywa natomiast rolę w regulacji emocji i podejmowaniu decyzji, integrując sygnały emocjonalne z racjonalnym myśleniem.

Emocje powstają, gdy mózg reaguje na bodźce zewnętrzne lub wewnętrzne, takie jak myśli, wspomnienia lub sytuacje, które wywołują określone reakcje fizjologiczne i psychologiczne. Na przykład, kiedy dziecko spotyka się z czymś nieznanym, ciało migdałowate może zareagować lękiem, a kora przedczołowa przetwarza to uczucie, decydując o odpowiedniej reakcji.

Edukacja emocjonalna to proces, w którym dzieci uczą się rozpoznawać, wyrażać i zarządzać swoimi emocjami. Filmy „W głowie się nie mieści” i „W głowie się nie mieści 2” są doskonałymi narzędziami wspierającymi tę edukację, ponieważ w przystępny sposób ukazują, jak działają emocje i jak wpływają one na nasze zachowanie oraz sposób postrzegania świata.

Program Novakid: angielski dla przedszkolaków, wprowadza najmłodszych w fascynujący świat języka angielskiego za pomocą filmów, animacji, gier i rozmów z nauczycielem native speakerem. A to wszystko online, w bezpiecznym dla dziecka środowisku.

Lekcje angielskiego w Novakid są całkowicie bezstresowe i nastawione na aktywne mówienie oraz stopniowe zanurzanie najmłodszych w środowisku języka angielskiego. Podczas zajęć dzieci mogą oglądać i omawiać z nauczycielem sceny z filmów takich jak „W głowie się nie mieści” i uczyć się w praktyce słownictwa, np. jak w przypadku tej animacji, związanego z emocjami.

Sprawdź koniecznie, jak wygląda taka lekcja w Novakid, zapisując pociechę na pierwsze, bezpłatne zajęcia próbne.