Past Perfect Continuous to 1 z 12 czasów gramatycznych w języku angielskim, który służy do opisywania czynności, które rozpoczęły się w przeszłości, trwały przez jakiś czas i zostały zakończone przed inną czynnością w przeszłości.
Zdania w Past Perfect Continuous są tworzone poprzez użycie czasownika posiłkowego „had been” oraz formy bezokolicznikowej czasownika z końcówką -ing. W tym artykule przedstawimy dokładną definicję, budowę, zastosowanie oraz konkretne przykłady zdań w Past Perfect Continuous.
Po przeczytaniu tego artykułu i wykonaniu praktycznych ćwiczeń, zrozumienie jak używać Past Perfect Continuous będzie dla Ciebie o wiele prostsze. Angielska gramatyka może być łatwa do zrozumienia!
Czym jest czas Past Perfect Continuous?
Past Perfect Continuous to 1 z 4 czasów przeszłych w języku angielskim. Czas Past Perfect Continuous, nazywany jest również czasem zaprzeszłym ciągłym lub niedokonanym. Czas ten można wykorzystać do opisywania czynności, która rozpoczęła się w przeszłości i trwała przez określony okres czasu aż do innego momentu również w przeszłości.
Czas zaprzeszły Past Perfect Continuous jest określany jako „niedokonany”, ponieważ podkreśla ciągłość i trwanie pewnej czynności w przeszłości, a nie jej dokonanie, zakończenie. Stąd też określenie „zaprzeszły niedokonany”. Jest to odróżniająca cecha czasów typu continuous w angielskim, na przykład Present Continuous, które w języku polskim określa się jako czasy niedokonane.
Kiedy stosujemy czas Past Perfect Continuous?
Czas Past Perfect Continuous jest używany do opisywania czynności, które trwały przez określony okres czasu w przeszłości przed innym punktem w przeszłości. Podkreśla on długość i kontynuację czynności przed określonym momentem w przeszłości.
Czas Past Perfect Continous stosujemy do:
- Opisywania czynności trwających przez dłuższy czas przed inną czynnością w przeszłości: „She had been reading the book for two hours when I arrived.” (Czytała książkę przez dwie godziny, kiedy przyjechałem.)
- Opisywania czynności, która trwały do pewnego momentu w przeszłości: „They had been living in Warsaw until 2020.” (Mieszkali w Warszawie aż do 2020 roku.)
- Opisywania przyczyn czynności w przeszłości: „She was tired because she had been working all day.” (Była zmęczona, ponieważ pracowała cały dzień.)
Czas Past Perfect Continuous to najbardziej złożony czas ze wszystkich 12 czasów w języku angielskim. Aby dobrze zrozumieć, które czasy w angielskim odnoszą się do jakich momentów w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, warto spojrzeć na linię czasów, tzw. timeline, dzięki której łatwo można dokonać porównania wszystkich 12 czasów w angielskiej gramatyce.
Jak budować zdania w czasie Past Perfect Continuous?
Budowa czasu Past Perfect Continuous wymaga zastosowania czasownika posiłkowego „had” w połączeniu z drugim czasownikiem posiłkowym „been” oraz formą „-ing” czasownika głównego, według następującego schematu:
Podmiot + had + been + czasownik z końcówką -ing + reszta zdania (dopełnienie).
Kluczowymi elementami tego czasu są czasowniki posiłkowe „had”i „been” oraz czasownik główny w formie gerundium (z końcówką -ing). Wiele zdań twierdzących, pytających i przeczących w Past Perfect Continuous to zdania złożone, a często używane są z nimi charakterystyczne słowa takie jak: „for”, „since”, „before”, „after”, czy „when”.
Przykład zdań twierdzących
- „I had been studying English for five years before I moved to London.” (Uczyłem się angielskiego przez pięć lat zanim przeprowadziłem się do Londynu.)
- „She had been waiting for the bus for 30 minutes when it finally arrived.” (Czekała na autobus przez 30 minut, kiedy w końcu przyjechał.)
- „They had been travelling around the world for a year when the pandemic started.” (Podróżowali dookoła świata przez rok, kiedy zaczęła się pandemia.)
Past Perfect Continuous: słowa charakterystyczne
Słowa „for” i „since” są najczęściej używane w Past Perfect Continuous, aby wskazać okres czasu, przez jaki trwała czynność:
- „I had been working for three hours.” (Pracowałem przez trzy godziny.)
- „She had been waiting since morning.” (Czekała od rana.)
„Before” i „after” są stosowane, aby określić kolejność wydarzeń:
- „Before she arrived, we had been discussing her project.” (Zanim ona przyjechała, dyskutowaliśmy o jej projekcie.)
- „After they had been living in France for ten years, they moved to Spain.” (Po dziesięciu latach życia we Francji, przenieśli się do Hiszpanii.)
„When” może wskazywać moment, w którym czynność Past Perfect Continuous została przerwana:
- „They had been playing soccer when it started raining.” (Grali w piłkę, kiedy zaczęło padać.)
„All day/night/week/month/year” są używane, aby określić długość trwania czynności:
- „I had been working all day before I finally finished the project.” (Pracowałem cały dzień, zanim w końcu skończyłem projekt.)
„By” jest używane, aby wskazać moment w przeszłości, w którym czynność została ukończona:
- „They had been studying for months before they passed the exam.” (Uczyli się przez miesiące, zanim zaliczyli egzamin.)
Jak budować pytania w czasie Past Perfect Continuous?
Podczas tworzenia pytań w czasie Past Perfect Continuous, rozpoczynamy od czasownika posiłkowego „had”, po czym następuje podmiot, potem „been” i na końcu czasownik z końcówką -ing. Schemat ten wygląda następująco:
Had + podmiot + been + czasownik z końcówką -ing + reszta zdania (dopełnienie)?
Przykład zdań pytających
- „Had you been waiting long before the bus arrived?” (Czy długo czekałeś zanim przyjechał autobus?)
- „Had she been studying all night for the exam?” (Czy ona całą noc uczyła się do egzaminu?)
- „Had they been playing soccer when it started to rain?” (Czy oni grali w piłkę nożną kiedy zaczęło padać?)
Jak budować przeczenia w czasie Past Perfect Continuous?
Tworzenie przeczeń w czasie Past Perfect Continuous polega na dodaniu słowa „not” po „had been”. Wygląda to następująco:
Podmiot + had + not + been + czasownik z końcówką -ing + reszta zdania (dopełnienie).
Uwaga, w praktyce często spotkamy się ze skróconą formą przeczenia, gdzie „had not” staje się „hadn’t”.
Przykład zdań przeczących
- „They had not (hadn’t) been living there long when they decided to move.” (Nie mieszkali tam długo, kiedy zdecydowali się przeprowadzić.)
- „I had not (hadn’t) been waiting long when the bus arrived.” (Nie czekałem długo, kiedy autobus przyjechał.)
- „She had not (hadn’t) been working here for a year when she got promoted.” (Nie pracowała tu nawet roku, kiedy dostała awans.)
Past Perfect vs Past Perfect Continuous
Past Perfect Continuous to inny czas niż Past Perfect. Każdy z tych czasów przeszłych w języku angielskim służy do opisywania różnych aspektów przeszłości.
W przeciwieństwie do Past Perfect Continuous, w czasie Past Perfect skupiamy się na samym fakcie wykonania czynności. Past Perfect Continuous podkreśla natomiast długość trwania czynności przed innym momentem w przeszłości.
W odróżnieniu od Past Perfect, czas Past Perfect Continuous jest używany do wyrażania długotrwałej aktywności, która miała miejsce przed innym wydarzeniem w przeszłości.
Jak nauczyć się czasu Past Perfect Continuous?
Najlepszy sposób na naukę czasu Past Perfect Continuous to regularne ćwiczenia i powtórki. Warto również praktykować poprzez mówienie i pisanie zdań w tym czasie, korzystając z różnych kontekstów. Równie pomocne może być rozmawianie z rodowitymi użytkownikami języka angielskiego na codzienne tematy.
Czas Past Perfect Continuous: ćwiczenia
Pracując nad tymi zadaniami, skup się na poprawnym stosowaniu form czasu Past Perfect Continuous. Jest to klucz do zdobycia biegłości w posługiwaniu się tym czasem. Pamiętaj, praktyka czyni mistrza! Regularne ćwiczenia pomogą Ci zrozumieć i sprawnie używać czasu Past Perfect Continuous.
Czy podobał Ci się ten artykuł?