Czas Past Continuous: wszystko, co musisz wiedzieć

Past Continuous to drugi najczęściej używany czas przeszły w języku angielskim. Nazywany też jako czas przeszły progresywny lub przeszły ciągły, łączy aspekt progresywny z czasem przeszłym. Jest 1 z 4 czasów przeszłych w języku angielskim.

Konstrukcję czasu Past Continuous tworzymy przy użyciu czasu przeszłego czasownika „to be” (był) z imiesłowem czasu teraźniejszego głównego czasownika, czyli czasownika z koncówką -ing. Czas Past Continuous wskazuje na wykonywaną czynność, która była w toku w konkretnym momencie przeszłości.

Past Continuous używamy do opisania czynności, która była w trakcie trwania w pewnym konkretnym momencie w przeszłości lub zachodziła równocześnie z inną czynnością. W Past Continuous skupiamy się na trwającej akcji lub zdarzeniu, niekoniecznie na jego początku czy końcu.

Dzięki użyciu czasu Past Continuous możemy przedstawić tło lub kontekst dla innych zdarzeń w przeszłości oraz podkreślić ciągłość lub przerwanie danej czynności. Umożliwia to stworzenie dynamicznego obrazu przeszłości, w którym różne zdarzenia i czynności zachodziły jednocześnie lub w określonej kolejności.

Czas Past Continuous wykorzystujemy do: 

1. Opisywania akcji lub wydarzeń, które rozgrywały się w przeszłości w określonym momencie lub trwały przez pewien czas. Na przykład: „I was watching TV last night.” (Oglądałem telewizję wczoraj wieczorem.)
2. Opisywania dwóch równoczesnych akcji w przeszłości. Na przykład: „While I was reading a book, my sister was cooking dinner.” (Podczas gdy ja czytałem książkę, moja siostra gotowała obiad.)
3. Wyrażania irytacji z powodu powtarzającej się akcji w przeszłości. Na przykład: „He was always making jokes during the class.” (On zawsze robił żarty podczas zajęć.)
4. Tworzenia tła dla innych akcji w przeszłości. Na przykład: „I was walking down the street when I saw an old friend.” (Szedłem ulicą, kiedy zobaczyłem starego przyjaciela.)

Budowa czasu Past Continuous wymaga użycia formy „was” lub „were” (odpowiedniki polskiego „był”), a następnie dodania czasownika z końcówką -ing. Forma „was” jest używana w odniesieniu do pierwszej osoby (I) oraz trzeciej osoby (he/she/it), natomiast forma „were” jest używana w odniesieniu do drugiej osoby (you) oraz osób w liczbie mnogiej (we/you/they).

Schemat budowy zdania w Past Continous wygląda tak:

Podmiot + was/were + czasownik z końcówką -ing + reszta zdania (dopełnienie). 

Poniżej znajduje się schemat jak budować zdania twierdzące w czasie past Continuous dla każdej osoby w liczbie pojedynczej i mnogiej, na przykładzie czasownika „play”: 

• I was playing – Grałem
• You were playing – Grałeś
• He/She/It was playing – On/Ona/Ono grał/a/o
• We were playing – Graliśmy
• You were playing – Graliście
• They were playing – Oni grali 

Przykładowe zdania twierdzące

Poniżej znajdują się przykłady zdań twierdzących w czasie Past Continuous. Każde z tych zdań pokazuje, jak używać czasu Past Continuous do opisania czynności, która trwała w określonym czasie w przeszłości.

• „I was reading a book all evening yesterday.” (Cały wieczór wczoraj czytałem książkę.)
• „They were cooking dinner when the guests arrived.” (Oni gotowali kolację, kiedy goście przybyli.)
• „She was working on her project throughout the night.” (Ona pracowała nad swoim projektem przez całą noc.)

Czym są czasowniki posiłkowe?

W czasie przeszłym ciągłym Past Continuous, do konstrukcji zdania używamy czasownika posiłkowego „to be” (być) w formie przeszłej. Czasownik posiłkowy „to be” odmienia się w zależności od osoby i liczby. 

Czasownik posiłkowy „to be” w Past Continuous odgrywa centralną rolę. To właśnie on umożliwia nam zastosowanie tego czasu, wskazując na trwający charakter czynności w pewnym konkretnym momencie w przeszłości. W Past Continuous, czasownik „to be” występuje w formie przeszłej: „was” dla osoby pierwszej i trzeciej liczby pojedynczej (I, he, she, it) oraz „were” dla pozostałych osób (you, we, they).

Ważne jest, aby pamiętać, że czasowniki posiłkowe same w sobie nie niosą pełnego znaczenia, ale pełnią funkcję wsparcia dla głównego czasownika w zdaniu, umożliwiając wyrażenie określonego czasu, aspektu czy modalności.

Past Continous słowa charakterystyczne

Przy konstrukcji zdań w czasie Past Continuous warto znać charakterystyczne wyrażenia, które często towarzyszą temu czasowi. Dzięki nim możemy rozpoznać, że opisujemy działalność trwającą w przeszłości w określonym momencie lub w trakcie innego wydarzenia. Oto najważniejsze z nich:

• While (podczas gdy) – Przykład: „He was studying while I was watching TV.” (On uczył się, podczas gdy ja oglądałem telewizję.)
• When (kiedy) – Przykład: „I was cooking dinner when the phone rang.” (Gotowałem obiad, kiedy zadzwonił telefon.)
• As (w miarę jak) – Przykład: „They were dancing as the music played.” (Tańczyli, w miarę jak grała muzyka.)
• At that moment/time (w tamtym momencie/czasie) – Przykład: „The sun was setting at that moment.” (Słońce zachodziło w tamtym momencie.)
• While I was doing (podczas gdy ja robiłem) – Przykład: „While I was working, she was reading a book.” (Podczas gdy ja pracowałem, ona czytała książkę.)

Pytania w czasie Past Continuous budujemy, przestawiając czasownik posiłkowy „to be” (w odpowiedniej formie przeszłej: „was” lub „were”) przed podmiot, a następnie dodając formę „-ing” czasownika głównego, według następującego schematu: 

Was/were + podmiot + czasownik z końcówką -ing + reszta zdania (dopełnienie).

Użycie „was” i „were” jest identyczne, jak w przypadku twierdzeń. Pytania bezpośrednie, które zaczynają się od pytających „who”, „what”, „where”, „when”, „why” i „how” również podążają za tym schematem. 

Przykład zdań pytających

• „Was she singing when you arrived?” (Czy ona śpiewała, kiedy przyjechałeś?)
• „What were they doing when the alarm rang?” (Co robili, kiedy zadzwonił alarm?)
• „Where were you living last year?” (Gdzie mieszkałeś w zeszłym roku?)

W czasie Past Continuous tworzymy zdania przeczące poprzez dodanie „not” po „was” lub „were”. Do zbudowania przeczenia w czasie Past Continuous zastosujemy schemat:

Podmiot + was/were + not + czasownik z końcówką -ing + reszta zdania (dopełnienie).

Przykład zdań przeczących

• „They were not (weren’t) studying when I saw them.” (Oni nie uczyli się, kiedy ich widziałem.)
• „I was not (wasn’t) sleeping all day.” (Nie spałem przez cały dzień.)
• „She was not (wasn’t) reading a book during the meeting.” (Ona nie czytała książki podczas spotkania.)

W przeciwieństwie do Past Continous, czas Past Simple służy do opisywania wydarzeń, które zakończyły się w przeszłości. Często używany jest z przysłówkami czasu, które wskazują konkretny punkt w przeszłości, takimi jak „yesterday”, „last week” lub „in 2016”.

Czas Past Continuous opisuje czynności, które trwały przez pewien okres czasu w przeszłości. Często używamy go z przysłówkami i zwrotami, które wskazują trwanie, takimi jak „while”, „when” lub „during”. Past Continuous to czas podkreślający trwanie czynności w przeszłości, natomiast Past Simple wyróżnia zakończoną czynność, która odbywała się w przeszłości, w konkretnym momencie. 

Jak nauczyć się czasu Past Continuous?

Najskuteczniejszym sposobem nauki gramatyki angielskiej jest regularne ćwiczenie. To pozwoli utrwalić wiedzę i zrozumieć, jak i kiedy używać czasu Past Continuous.

Czas Past Continuous: ćwiczenia

Poniżej znajdują się ćwiczenia do samodzielnego wykonania. Wykorzystaj je do utrwalenia wiedzy o czasie Past Continuous!