Gry i zabawy integracyjne  dla dzieci, młodzieży i dorosłych

Dla najmłodszej grupy wiekowej, czyli dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, zabawy integracyjne są szczególnie ważne. Stanowią doskonałą okazją do spędzenia czasu w grupie rówieśników, rozwijania umiejętności społecznych oraz ciekawego spędzania czasu. 

Umysł maluchów na początkowym etapie rozwoju jest niezwykle chłonny i głodny nowych doświadczeń, dlatego warto zaangażować dzieci w takie gry i zabawy, które będą stymulować ich rozwój intelektualny, emocjonalny oraz fizyczny, a przy okazji spełni funkcję integracyjną. Świetnym wyborem będą integrujące zabawy ruchowe, które rozwijają motorykę, koordynację oraz umiejętność współpracy z innymi.

Według badań przeprowadzonych przez zespół naukowców z Uniwersytetu Stanford, zabawy integracyjne dla dzieci mają pozytywny wpływ na rozwijanie umiejętności społecznych, takich jak współpraca, komunikacja, rozwiązywanie problemów i negocjacje. Dzieci uczą się radzenia sobie w grupie, dzielenia się, słuchania innych oraz wyrażania swoich potrzeb i uczuć.

Ponadto, badania przeprowadzone przez Psychologiczne Towarzystwo Amerykańskie wykazały, że zabawy integracyjne dla dzieci przyczyniają się do rozwijania motoryki, koordynacji ruchowej i umiejętności rozumienia przestrzeni. Poprzez aktywność fizyczną i ruchową, dzieci rozwijają zdolności manualne, orientację przestrzenną i rozwijają zdolność do pracy w zespole.

Dla młodzieży i dorosłych zabawy integracyjne mają nieco inne znaczenie. W tym okresie życia społeczne kontakty i interakcje z innymi ludźmi są niezwykle ważne. Gry i zabawy teambuildingowe mogą stanowić świetne narzędzie do budowania relacji, rozwijania umiejętności komunikacyjnych oraz umysłowych. 

Według badań opublikowanych w czasopiśmie Journal of Applied Sport Psychology, gry i zabawy teambuildingowe mają pozytywny wpływ na budowanie relacji między uczestnikami, zwiększanie zaufania, komunikację i zdolność do efektywnej współpracy. Osoby uczestniczące w tego rodzaju aktywnościach często wykazują większe zaangażowanie w grupę, większą gotowość do współpracy i lepszą efektywność w rozwiązywaniu problemów.

W starszej grupie wiekowej warto postawić na zabawy wykorzystujące strategię i logiczne myślenie, np. Różnorodne symulacje czy towarzyskie gry planszowe i strategiczne. Dostarczą one nie tylko rozrywki, ale również rozbudzą wyobraźnię, pozwolą lepiej poznać inne osoby w grupie, poprawią umiejętność podejmowania decyzji i nauczą współpracy w grupie.

Korzyści płynące z wczesnego prowadzenia zajęć integracyjnych u dzieci przekładają się na lepszy rozwój inteligencji emocjonalnej i kompetencji miękkich w dorosłym życiu. Pokazują to statystyki z najnowszego badania Gusto Report. Okazuje się, że ponad 80% pracodawców i pracowników uważa, że tworzenie poczucia wspólnoty w pracy jest ważne i pomaga osiągać lepsze wyniki.

Ponadto, badanie pokazało, że pracownicy mający znaczące powiązania ze współpracownikami zwykle pozostają w tej samej firmie dłużej. Aż 37% pracowników twierdzi, że zostaje w obecnej pracy, ponieważ pracuje w świetnym zespole. Statystyki dotyczące pracy zespołowej pokazują również, że 52% pracowników odeszło z pracy lub rozważało odejście, ponieważ czuło, że nie pasuje i nie integrowało się z grupą współpracowników.

Warto raz jeszcze podkreślić, że zabawy integracyjne dla dzieci, młodzieży i dorosłych to nie tylko sposób na oderwanie się od wszechobecnych ekranów, ale również okazja do spędzenia czasu w gronie bliskich nam osób. Tworząc wspólne wspomnienia i dzieląc się emocjami podczas rozgrywek, możemy zacieśniać więzi rodzinne, wzmacniać przyjaźnie oraz tworzyć nowe znajomości. 

Większość zabaw integracyjnych dla dzieci opiera się na zabawie ruchowej. Dzięki wnikliwej, wieloletniej analizie pedagogów możemy wyróżnić 7 grup dziecięcych zabaw ruchowych, nastawionych na rozwijanie różnych kompetencji.

1. Zabawy i gry orientacyjno – porządkowe 

Umożliwiają wytworzenie zdolności skupiania uwagi, opanowania oraz zdobycia pewnych umiejętności. Prowadzącemu pozwalają na manipulacje grupą, uczą zajmować stanowiska we właściwym miejscu. Umożliwiają zdobycie przez dzieci nowych informacji, jak ustalone wcześniej znaki i sygnały (kontaktowanie się bez słów, opanowanie zasad ruchu drogowego, przejścia przez jezdnie). Zabawy wpływają na kształtowanie właściwej i szybkiej reakcji. Umożliwiają zdobycie zdolności orientacji, spostrzegawczości i kojarzenia. Uczą zachowywania porządku oraz ładu, jak na przykład odpowiednie ustawienie grupy (podział na zespoły, zbiórki, w rzędzie lub w dwurzędzie, w kole, w rozsypce). Nie przyczyniają się w większym stopniu do rozwijania sprawności fizycznej, ale pozwalają na wykształcenia szybkich i właściwych reakcji na dany bodziec. Pokazują dzieciom odpowiednie formy i normy zachowań.

2. Zabawy i gry z elementami równowagi

Te zabawy rozwijają sprawność fizyczną i głównie kształtują umiejętność zachowywania równowagi. Jest to główny cel tych zabaw. Są one związane z ćwiczeniami, jak na przykład chodzenie po równoważni, utrzymanie równowagi na jednej nodze. Stopień trudności tych ćwiczeń musi być odpowiednio dostosowany do grupy dzieci. Jest to również okazja do ćwiczenia cierpliwości, wytrwałości w dążeniu do celu oraz motywacji. 

3. Zabawy i gry ze śpiewem

Muzyczne zabawy integracyjne bardzo dobrze rozwijają poczucie rytmu u dzieci oraz wpływają na ich umuzykalnienie. Wspierają estetykę ruchu, harmonię, właściwe ułożeni ciała. Umożliwiają rozwijanie indywidualnych, twórczych zdolności dzieci oraz ich talentów. Ponadto wpływają kojąco na poprawę nastroju, przyczyniają się do wyzwolenia pozytywnych emocji jak radość, zadowolenie. Działają relaksacyjnie, odprężają i poprawiają nastrój.

4. Gry i zabawy na czworakach

To świetne zabawy integracyjno-ruchowe dla najmłodszych. Nie tylko rozwijają fizycznie, ale korygują wady postawy (na przykład skrzywienie kręgosłupa). Korzystnie wpływają na motorykę oraz naukę najbardziej podstawowych umiejętności, takich jak chodzenie. 

5. Gry i zabawy bieżne 

Wpływają korzystnie nie tylko na układ ruchowy, ale wszechstronnie pobudzają nastrój i przeciwdziałają złemu samopoczuciu fizycznemu i psychicznemu. Pozytywnie wpływają na układ krążenia jak i oddychania oraz przyspieszają przeminę materii. Dzięki temu zwiększają wydajność fizyczną dziecka. Rozwijają u dzieci szybkość, zręczność, wytrzymałość i zwinność. W zależności od grupy wiekowej dzieci, zabawy te powinny być odpowiednio dobrane.

6. Zabawy i gry rzutne 

Zabawy chwytne z celowaniem lub toczeniem są uznawane za najbardziej atrakcyjne formy aktywności fizycznej. Kształtują u dzieci siłę oraz celność rzutu. Koordynują układ wzrokowy z układem ruchowym, doskonalą koncentrację oraz skupianie uwagi. 

7. Gry i zabawy z elementami wspinania się 

Mają wpływ ogólnorozwojowy. Przyczyniają się do kształtowania mięśni całego ciała. Uczą bezpiecznego chwytu oraz pokonywania przeszkód w sposób naturalny. Są dobrą okazją do nauki zdrowej rywalizacji. Kształtują charakter oraz siłę woli. Wpływają na rozwijanie logicznego myślenia i umożliwiają dzieciom zdobycie takich cech jak: opanowanie, samodyscyplina, dokładność, a także śmiałość, odwagę, samodzielność i kreatywność.

Sprawdź, jakie kreatywne zabawy integracyjne dla dzieci znalazły się na naszej liście. 

1. Gra w imiona 

Posadź dzieci w kręgu i daj jednemu z nich piłkę. Poproś dziecko z piłką, aby wybrało inną osobę z kręgu i wymówiło jej imię. Następnie dziecko toczy piłkę do wskazanej osoby. Gdy piłka zostanie odebrana, kolejne dziecko postępuje zgodnie z tą samą procedurą — wskazuje zamierzonego odbiorcę i przekazuje piłkę dalej.

2. Emocjonalne kalambury 

W tej grze jeden gracz odgrywa określoną emocję, a pozostali gracze muszą odgadnąć, które uczucie jest przedstawiane. Jest to najprostsza wersja kalamburów dla najmłodszych, wspierająca dodatkowo edukację emocjonalną.

3. Wyspy

Aby zagrać w „Wyspy”, potrzebujesz grupy małych dzieci i kilku kółek hula-hop — mniej więcej jedno kółko na troje dzieci w klasie. Następnie rozkładasz obręcze na ziemi i pozwalasz dzieciom kręcić się wokół nich. Na ustalony sygnał, każde dziecko musi wejść do obręczy, a każda obręcz musi zawierać co najmniej troje dzieci. Dzieci będą musiały współpracować — i trzymać się siebie — aby zmieścić się w obręczy. 

4. Latający dywan 

Prowadzący wyznacza linię startu i skarbiec, w którym umieszcza kilka rzeczy. Uczestników dzielimy na drużyny 3-osobowe. Każda drużyna otrzymuje ręcznik. Dwie osoby trzymają go za rogi, a trzecia na nim siada. Zadanie polega na podniesieniu ręcznika, na którym siedzi trzecia osoba, przejściu do skarbca i przeniesieniu pojedynczo przedmiotów ze skarbca za linię startu. Wygrywa drużyna, która w określonym czasie przeniesie więcej przedmiotów.

5. Liczba nóg 

Uczestników dzielimy na kilkuosobowe drużyny. W każdej rundzie prowadzący podaje liczbę od 1 do czterokrotnie większej od ilości uczestników w grupie (np.jeśli uczestników jest 4, to maksymalna liczba to 16). Zadaniem drużyny jest ustawienie się tak, żeby ziemi dotykała dokładnie taka ilość kończyn, jak liczba, którą podał prowadzący.

6. Pif paf 

Gracze ustawiają się w okręgu z jedną osobą w jego środku. Osoba w środku wskazuje na jedną osobę w okręgu z rękoma ułożonymi „w pistolet” i krzyczy „pif”. Wskazana osoba musi ukucnąć, żeby uchylić się od strzału. Z kolei osoby po jej prawej i lewej stronie muszą w nią strzelić, mówiąc „paf”. Jeżeli osoba wskazana nie ukucnie, odpada. Jeżeli jednak zdąży kucnąć, to odpada osoba po jej prawej lub lewej – ta, która później powiedziała „paf”. Gdy zostaną dwie osoby, to prowadzący mówi pif, a wygrywa ta osoba, która pierwsza powie „paf”.

7. Wyścigi taczek

Cała grupa dzieli się na pary. Jedna osoby z pary będzie odgrywać rolę kierowcy, a druga będzie odgrywała rolę taczki. Kierowca musi trzymać „kostki” taczki, gdy taczka chodzi na rękach. Ta klasyczna gra nie tylko sprawi, że dzieci spożytkują swoją energię, ale także  nauczą się współpracować w parach, aby dotrzeć wspólnie na linię mety wyścigu. 

8. Siedząca koszykówka 

Gra jest rozgrywana w rundach. Wszystkich uczestników dzielimy na dwie drużyny. Na początku pierwszej rundy gracze otrzymują tylko niewielką ilość czasu, aby ustawić swoje krzesła na odpowiednich pozycjach. Po tym czasie nie mogą zmieniać pozycji krzeseł. Następnie członkowie jednej drużyny, siedząc na krzesłach, przekazują piłkę sobie nawzajem, tak by przeciwna drużyna nie przechwyciła piłki. Po przejściu piłki do ostatniego gracza, gracz musi wrzucić piłkę do kosza. Zwycięży zespół, który wrzuci piłkę do kosza najwięcej razy

9. Mbube Mbube

Jest to to popularna w Afryce gra, w której dzieci pomagają lwu (Mbube) znaleźć i złapać impalę (południowoafrykański ssak). Aby zagrać w grę, cała grupa ustawia się w dużym kole. Prowadzący wybiera dwie osoby, jedna z nich będzie odgrywać rolę lwa, a druga – impali. Prowadzący zakłada opaski lwu i impali, a następnie kilkukrotnie obraca ich dookoła własnej osi. Stojąc w środku koła, lew stara się zapolować na impalę. Impala również może się poruszać wewnątrz koła. Dzieci, które stoją w kole nawołują do lwa: „Mbube, Mbube”. Im bliżej impali znajduje się lew, tym głośniejsze i szybsze są nawoływania dzieci. Natomiast, gdy lew oddala się od swojej ofiary – nawoływania powinny być cichsze i wolniejsze. Jeśli lew nie złapie impali w przeciągu jednej – dwóch minut, zostaje wybrany nowy lew. Jeśli impala została złapana, następne dziecko przejmuje jej rolę. Prowadzący może użyć stopera, aby upewnić się, że czas gry jest sprawiedliwy.

10. Mamba

Prowadzący wyznacza granicę pola, na którym będzie odbywać się gra. Wszyscy gracze znajdują się w wyznaczonym polu, wyjątek stanowią osoby, które zostaną schwytane przez węża. Prowadzący wybiera jedną osobę, która pełni rolę mamby, czyli węża. Wąż biega dookoła wyznaczonego pola, starając się schwytać pozostałych graczy. Gdy gracz zostaje schwytany staje się częścią węża, dołączając do jego ogona. Do węża dołączamy poprzez trzymanie osoby znajdującej się przed nami za ramiona lub w pasie. Tylko pierwsza osoba, będąca głową węża może łapać innych graczy. Jednakże, jego ciało, czyli schwytani gracze może mu w tym pomagać poprzez blokowanie uczestnikom drogi ucieczki. Nieschwytani gracze nie mogą przedostać się przez ciało węża. Gra kończy się, gdy wszyscy gracze zostają schwytani. Zwycięzcą zostaje osoba, która została złapana jako ostatnia. Ten gracz zostaje głową nowego węża. 

11. Rozgrywki sportowe 

Zorganizujcie rozgrywki sportowe i zagrajcie drużynowo w koszykówkę, piłkę nożną, siatkówkę itd. 

12. Pomarańczowa bitwa

 Prowadzący umieszcza pomarańcze na dużej łyżce i wręcza je dwóm graczom. Jednocześnie pojedynkuje się tylko dwóch zawodników. Zawodnicy muszą zrzucić pomarańczę przeciwnika z łyżki bez dotykania jej ręką, starając się utrzymać swoją pomarańczę na łyżce. Gdy tylko, pomarańcza któregoś z zawodników zostanie strącona, pojedynek jest zakończony. Zawodnik, który stracił pomarańczę odpada z gry, a zwycięzca przechodzi dalej i staje z boku. Następnie do kolejnego pojedynku staje kolejna para zawodników i tak długo, aż nie zostanie Powtarzaj zawody, tak długo aż wszyscy pozostali zawodnicy nie spróbują swoich sił w pojedynku. W ostatniej rundzie, każdy zwycięzca z par otrzymuje łyżkę i pomarańczę i gra toczy się każdy z każdym tak długo, aż na placu boju zostaje tylko jeden gracz, który otrzymuje tytuł: Zwycięzcy Rozgrywki.

13. Czekolada 

Na talerzu kładziemy tabliczkę czekolady, a obok sztućce. Obok stołu kładziemy stos ubrań. Pierwszy gracz rzuca kostką raz za razem aż do momentu wyrzucenia szóstki. Gdy mu się to uda, szybko zaczyna ubierać wszystkie przygotowane ubrania, a następnie jak najszybciej zaczyna jeść sztućcami czekoladę. W tym samym czasie (czyli od razu po wyrzuceniu 6) kolejna osoba bierze kostkę i zaczyna rzucać, tak by też wyrzucić 6. Jeżeli wyrzuci szóstkę, to pierwszy gracz, przerywa ubieranie bądź jedzenie (w zależności od tego, na jakim był etapie wykonywania zadania) i następuje zmiana przy ubraniach i czekoladzie. Kostka jest w ciągłym ruchu, więc gracze muszą się spieszyć, żeby zjeść czekoladę. Zabawę można też przeprowadzić w drużynach. Wygrywa wtedy ta, która pierwsza zje całą czekoladę.

14. Balonowy strzał 

Celem gry jest zrzucenie na ziemię lub przekłucie balonów przeciwnej drużyny, przy jednoczesnym utrzymaniu własnych balonów w powietrzu. Podziel grających na dwie drużyny. Każdy otrzymuje jeden balon, który musi nadmuchać i zawiązać. Po nadmuchaniu baloników drużyny stają pod przeciwległymi ścianami w pomieszczeniu. Na wezwanie „Start!” gracze wypuszczają w powietrze balony, utrzymują balony w powietrzu tylko uderzając w nie rękoma. Balon zostaje wyeliminowany, jeśli dotknie podłogi lub pęknie. Pamiętajcie o posprzątaniu resztek po pękniętych balonach z podłogi. Zwycięża drużyna, która zrzuci wszystkie balony drużyny przeciwnej. Zalecamy przeprowadzenie trzech rund, ponieważ jest to bardzo fajna i angażująca gra dla młodszych dzieci. 

Nastolatki również mogą świetnie się bawić podczas kreatywnych zabaw integracyjnych dla starszych dzieci. Sprawdź, ile różnych możliwości przygotowaliśmy. 

15. Państwa – Miasta

Wszyscy gracze przygotowują na swoich kartkach tabele zawierające 7 kolumn o następujących nazwach: Państwo, Miasto, Imię, Jedzenie, Roślina, Zwierzę, Kolor. Wybrany gracz w myślach recytuje alfabet. W wybranym przez siebie momencie ustalony gracz mówi: „Stop”. Wszyscy gracze wypełniają swoje tabele, wpisując pasujące do kategorii słowa rozpoczynające się na wylosowaną literę. Pierwszy gracz, któremu uda się wypełnić wszystkie wiersze tabeli i mówi „Stop”, wówczas reszta graczy musi odłożyć swoje ołówki. Wszyscy gracze czytają swoje odpowiedzi i są nagradzani punktem za każde poprawnie wpisane słowo. Gracz, który jako pierwszy osiągnie ustaloną liczbę punktów – zwycięża. Gdy osiągnie tę liczbę, jego zadaniem jest wykrzyknąć „Stop”, co sygnalizuje koniec gry. 

16. Kim Jestem 

Prowadzący zabawę zapisuje imiona i nazwiska znanych osób lub fikcyjnych bohaterów na karteczkach samoprzylepnych. Prowadzący nakleja po jednej karteczce samoprzylepnej na czoło każdej z osób biorących udział w zabawie, tak by dana osoba nie widziała co ma napisane na karteczce na czole. Gracz zadaje pytania pozostałym osobom z grupy. Każdy z graczy może zadawać tylko pytania, na które można odpowiedzieć „Tak” lub „Nie”, rozpoczynające się od słowa: „Czy…” Każdy z graczy próbuje odgadnąć postać/osobę na podstawie odpowiedzi na zadawane pytania. Gracze mają maksymalnie po trzy próby na podanie prawidłowego imienia i nazwiska postaci lub osoby, którą mają na karteczkach, na czołach.

17. Siatkonoga

Wszyscy grający zdejmują buty i dzielą się na dwie grupy. Zawieście siatkę w taki sposób, aby górna taśma wisiała co najmniej od 1m do 1,5 metra nad podłogą. Niech oba zespoły zajmą swoje pozycje po obu stronach siatki. Zawodnicy grają w siatkówkę, tylko że zamiast piłki odbijają balonem, używając stóp zamiast rąk!

18. Co to za piosenka 

Prowadzący zabawę dzieli wszystkie osoby biorące na kilka drużyn. Prowadzący zapisuje na kartce papieru/tablicy (lub wyświetla na ekranie) jedną lub dwie linijki tekstu dowolnej piosenki, z kilkoma brakującymi słowami, zostawiając puste miejsce po nich. Prowadzący zaznacza tylko dla swojej wiadomości poprawny tytuł piosenki, z której pochodzi zapisany/wyświetlony tekst. Każda z drużyn ma czas do namysłu podczas gdy prowadzący czyta na głos zapisany wskazówki w postaci fragmentu piosenki. Ustal czas, w jakim gracze lub drużyny muszą podać prawidłowy tytuł piosenki. Jeśli drużyna lub gracz nie potrafi odgadnąć, o jaką piosenkę chodzi, szansa na odgadywanie przechodzi na kolejnego gracza lub drużynę. Drużyna lub gracz, który uzyska najwięcej prawidłowych odpowiedzi, zostaje zwycięzcą.

19. Ludzki precel 

Wszyscy gracze ustawiają się w kręgu. Teraz każdy gracz podchodzi do środka i stara się złapać za ręce innych graczy, przed sobą, ale nie tych, którzy stali obok niego (po obu stronach) w kręgu. Następnie każdy z graczy próbuje rozplątać ludzki precel, cały czas trzymając za ręce graczy, których złapał, aby na koniec uformować znowu okrąg.

20. Balonowe strzelanie 

Każdy z graczy otrzymuje balon, który musi nadmuchać. Cel lub cele należy umieścić w odpowiedniej odległości na podłodze. Gracze stają w równiej odległości od celów, w linii. Na umówiony sygnał, każdy z graczy stara się trafić swój cel swoim balonem. Możecie zdecydować ile prób, każdy z graczy ma aby trafić w cel lub zdecydować się na rozgrywkę na czas (określić ile czasu mają gracze by próbować trafić). Zwycięzcą zostaje gracz, który jako pierwszy trafi w cel balonem.

21. ASA 

To zabawna gra integracyjna, do przeprowadzenia w pomieszczeniach, w której wszyscy gracze utrzymują rytm, dotykając nóg, klaszcząc w dłonie lub pstrykając palcami. Każdy gracz wymyśla ruch do swojego imienia. Powinien to być taki ruch, który synchronizuje się dobrze z imieniem.

Jedna osoba rozpoczyna grę od podania swojego imienia i rytmu, po której następuje nazwa i ruch podany przez inną osobę. Następnym graczem jest ten, który został wskazany imiennie przez poprzedniego gracza. Powtarza imię i ruch poprzedniego gracza, a następnie podaje swoje imię i pokazuje swój ruch. 

Możecie zagrać też w inny wariant tej gry, w której gracz wskazuje dwóch następnych graczy palcem, mówiąc: „ty i ty”. Wyznaczeni gracze w tym samym czasie wypowiadają swoje imiona oraz pokazują swoje ruchy. Aby gra była jeszcze trudniejsza, możecie wskazać więcej niż dwóch graczy lub powiedzieć „teraz wszyscy”. Wtedy wszyscy zaczynają wypowiadać swoje imiona i wykonywać swoje ruchy jednocześnie.

Najtrudniejszą odmianą tej gry jest, gdy gracze przestają wymawiać imiona, ale wykonują tylko ruchy, a pozostali gracze muszą rozpoznać ruch i odnieść go do konkretnego imienia.

22. Cichy porządek 

Gra poprawia umiejętności komunikacyjne w obrębie drużyny i każdej z osób. Prowadzący wydaje komendę, aby grający ustawili się w kolumnie/szeregu według daty urodzenia, ale tutaj jest pewien haczyk, że muszą to zrobić bez mówienia na głos swojej daty urodzenia. Gdy już gracze ustawią się w kolumnie/szeregu, prowadzący sprawdza czy kolejność ustawienia jest prawidłowa, pytając każdą osobę o datę urodzin. Możecie zagrać w inne warianty tej gry, biorąc wzrost, miesiąc urodzin, rozmiarem buta, itp.

23. Ludzki węzeł 

Wszyscy grający stają w kręgu. Z zamkniętymi oczami mają złapać dłonie osób przed sobą. Następnie każdy otwiera oczy i najpierw muszą omówić plan działania, w jaki sposób mają się rozplątać, bez puszczania rąk. Może to obejmować wspinanie się na ręce lub przechodzenie pod kimś. Gracze będą tym bardziej splątani, im mniej będą się ze sobą komunikować. Ludzki węzeł jest doskonałym przykładem zajęć z budowania zespołu dla młodzieży. Pomaga nastolatkom wyrazić swoje pomysły i opinie oraz wysłuchać innych.

24. Zaufaj mi 

Prowadzący dzieli grających na grupy pięcioosobowe. Teraz pozwól wszystkim stworzyć tor przeszkód. Mogą ustawić jeden wspólny lub dwa tory przeszkód. Następnie jedna osoba z piątki ma zawiązane oczy, a inna osoba z tej samej piątki prowadzi kolegę/koleżankę (mówiąc do niej lub prowadząc za rękę) przez ustawiony tor przeszkód. Każda para powinna mieć ograniczony czas na wykonanie tego zadania, maksimum powinno wynosić 3 minuty. Gdy dojdą do końca, się zamienić w parze lub inna jakaś inna para może wystartować. Ta gra pomoże dzieciom zbudować wzajemne zaufanie.

25. Bieg gazetowy 

Zadanie powinno się przeprowadzić w co najmniej dwóch grupach. Każdy uczestnik dostaje po 2 strony gazety. Jego zadaniem będzie jak najszybsze dobiegnięcie do mety, stawiając nogi tylko i wyłącznie na tych gazetach. Nie można przy tym stawiać nóg na podłodze ani dwóch nóg na jednej gazecie. Zabawę można przeprowadzić w dwóch wariacjach. Można biec poprzez szuranie nogami stojącymi na gazetach lub poprzez przekładanie kartek – tzn. stojąc jedną nogą na kartce, rękami przekłada się do przodu drugą kartkę. Następnie na tę kartkę stawia się drugą nogę, a kartkę, która jest z tyłu ponownie rękami przekłada do przodu. Wygrywa ten, kto pierwszy dobiegnie do mety.

26. Butelka – pytanie lub wyzwanie 

Uczestnicy siedzą w kole. Pierwsza osoba kręci butelką. Osoba, którą wskaże korek, ma do wyboru: odpowiedzieć na pytanie lub wykonać zadanie, które wymyśli mu osoba kręcąca butelką. Po wykonaniu zadania lub odpowiedzi na pytanie teraz ta osoba kręci butelką i wymyśla kolejnej osobie pytane, bądź zadanie.

27. Pokazywany głuchy telefon

Dzielimy uczestników na dwie drużyny. Obie drużyny nawzajem wymyślają sobie hasło do pokazania lub wymyśla je prowadzący. Następnie drużyny ustawiają się w rzędzie, jedna osoba za drugą, tyłem do prowadzącego. Pierwsza osoba (stojąca tyłem do prowadzącego) odwraca się i dostaje do pokazania hasło, które wymyśliła drużyna poprzednia. Jej zadaniem jest zapamiętać to hasło i pokazać je drugiej osobie z drużyny. Druga osoba musi się domyślić, co to za hasło i pokazać je trzeciej itd. Ostatnia osoba w rzędzie ma pokazać co to za hasło i powiedzieć, co oznacza. W czasie całej zabawy drużyna przeciwna obserwuje, jak idzie tej, która aktualnie pokazuje. Wygrywa ta z drużyn, która zgadnie prawidłowo więcej haseł.

28. Hasło 

Dzielimy się na dwie drużyny. Uczestnicy stoją w dwóch rzędach, jeden za drugim. Prowadzący podaje pierwszym osobom w rzędach hasło. Hasło trzeba przekazać kolejnej osobie, pisząc palcem litery na jej plecach. Ostatnia osoba w rzędzie podaje hasło. Wygrywa drużyna, która pierwsza poprawnie poda hasło.

29. Mafia 

Podczas gry w Mafię mieszkańcy będą musieli rozwiązać zagadkę – kto jest członkiem mafii i próbuje przejąć kontrolę nad miasteczkiem. Zadaniem mafii jest przejąć kontrolę nad miastem, eliminując po kolei innych uczestników, aż nie uzyskają większości w radzie miejskiej. Podejrzenie może paść na każdego: na uśmiechniętego piekarza, czy weterynarkę z pobliskiego gabinetu. Nikt nie może być niczego pewnym i nikt nie może nikomu ufać. Czasem nawet baczny obserwator może ponieść porażkę. Aby zagrać w mafię, trzymajcie się scenariusza rozgrywki i dajcie się porwać emocjom.

30. Piosenka na temat 

Dwie drużyny mają za zadanie zaśpiewać jak najwięcej fragmentów piosenek, w których pojawi się słowo z kategorii zadanej przez prowadzącego (np. ze zwierzęciem, z imieniem, z nazwą miasta). Drużyny na zmianę śpiewają po jednym fragmencie piosenki aż do momentu, gdy jednej z drużyn zabraknie pomysłów.

31. Zgadywanie produktów spożywczych po składzie 

Odczytuj skład popularnych produktów spożywczych od najmniejszej zawartości do największej (tzn. od końca listy z etykiety). Zadaniem graczy jest jak najszybsze odgadnięcie, co to jest.

32. Zbijak

Dwie drużyny stoją na swoich połowach wyznaczonego pola. Za obiema połowami znajdują się pola, na których stoją „matki”, czyli po jednym z uczestników przeciwnej drużyny. Zadaniem graczy jest rzucanie piłką tak by trafić osobę z drużyny przeciwnej. Zbity gracz odpada z gry (nie dotyczy to matki). Po zbiciu wszystkich graczy z jednej drużyny, na pole wchodzi matka, która ma 3 życia. Wygrywa drużyna, która zbije wszystkich graczy przeciwnych i ich matkę 3 razy.

Czy dorośli również mogą grać w zabawy i gry integracyjne? Jasne, że tak! Sprawdź zabawy, które świetnie sprawdzą się u starszych dzieci i dorosłych. 

33. Zamiana ról 

Dzielimy uczestników na równe grupy. Pierwsza z nich dostaje do odegrania dowolną scenkę na zadany temat. W pewnym momencie prowadzący mówi „zmiana” i na sceną wchodzi kolejna drużyna. Kontynuuje ona scenkę w momencie, w którym przerwała pierwsza grupa. Zabawa toczy się do momentu, aż wszystkie drużyny odegrają co najmniej raz scenkę.

34. Możliwości

Dzielimy grupę na kilka drużyn. Każda z drużyn otrzymuje jeden inny przedmiot. Zadanie: Zadaniem drużyny jest wymyślenie jak największej liczby możliwych zastosowań danego przedmiotu. Im kreatywniej tym lepiej, ale każde zastosowanie powinno być uzasadnione. Po krótkim czasie przygotowań drużyny po kolei przedstawiają w formie kalamburów (pokazują bez użycia słów) wymyślone przez siebie zastosowania. Zadaniem pozostałych ekipy jest odgadnięcie danego zastosowania. Można realizować tę grę tylko dla zabawy lub na zasadzie rywalizacji, wtedy np. każde odgadnięcie to punkt dla drużyny, która pokazuje i dla ekipy która zgadła.

35. Rekonstrukcja konstrukcji 

Przygotuj dużą ilość różnych przedmiotów typu pudełka, kubki, klocki itp. Wyznacz jedną osobę, która wychodzi z pomieszczenia. w tym czasie reszta osób tworzy unikalną konstrukcję. Po ukończeniu budowli, uczestnicy robią jej zdjęcie, a następnie burzą ją. Wyznaczony zawodnik wraca do pomieszczenia. Teraz w ustalonym wcześniej czasie dany zawodnik musi odtworzyć konstrukcję, słuchając wskazówek od reszty drużyny.

36. Budowa mostu 

Przygotuj dużą ilość różnych przedmiotów typu pudełka, kubki, klocki itp.

Wyznacz jedną osobę, która wychodzi z pomieszczenia. w tym czasie reszta osób tworzy unikalną konstrukcję. Po ukończeniu budowli, uczestnicy robią jej zdjęcie, a następnie burzą ją. Wyznaczony zawodnik wraca do pomieszczenia. Teraz w ustalonym wcześniej czasie dany zawodnik musi odtworzyć konstrukcję słuchając wskazówek od reszty drużyny.

37. Skecz z rekwizytami 

Dzielimy uczestników na drużyny. Każda drużyna dostaje torebkę z kilkoma niezwiązanymi ze sobą przedmiotami. Jej zadaniem jest wymyślenie historii, której głównymi bohaterami będą wszystkie przedmioty z torby.

38. Wieża ze słomek

Dzielimy uczestników na kilkuosobowe grupy. Każda drużyna otrzymuje po 2-3 paczki słomek i po paczce spinaczy. W ciągu 10-20 minut mają zbudować z nich jak najwyższą wieżę.

39. Zawody w przeciąganiu liny 

Dzielimy wszystkich grających na dwie drużyny. Każdy zespół chwyta za jeden koniec liny. Na dźwięk gwizdka, zespoły przeciągają linę, aby przeciągnąć całą drużynę przeciwną na swoje pole gry. Można nawet oznaczyć odległość jaką część liny przeciwników musi przekroczyć granicę, aby drużyna wygrała. Podział na drużyny jest dowolny.

40. Rozmowa w kółkach

Przygotuj sznurek, które końce będą ze sobą związane, a następnie ustaw uczestników w kole. Zadaniem drużyny jest wykonanie ze sznurka kształtu, który zostanie wskazany przez prowadzącego. Można wprowadzić limit czasowy na każdą figurę.

Novakid to szkoła języka angielskiego online, oparta o innowacyjną platformę edukacyjną, oferująca interaktywne lekcje angielskiego dla dzieci w wieku od 4 do 12 lat, oferując angielski poziom 1 aż do poziomu 6. lub 7. klasy.

Co sprawia, że nauka angielskiego online w formie zabawy animacyjnej staje się tak skuteczna i atrakcyjna dla najmłodszych uczestników?

Lekcje angielskiego w Novakid odbywają się w formie interaktywnej zabawy z wykwalifikowanym nauczycielem, który jest rodowitym anglojęzycznym mówcą. Dzieci mają okazję słuchać, mówić i komunikować się w języku angielskim na bieżąco, co stwarza naturalne warunki do przyswajania nowego języka.

Kluczowym elementem lekcji w Novakid jest wykorzystanie elementu grywalizacji. Podczas lekcji uczestnicy angażują się w różnorodne zadania, gry słowne, zagadki i quizy, które sprawiają, że nauka staje się ekscytującą przygodą. Dzieci zdobywają punkty, odznaki i kolejne szczeble wiedzy, co dodatkowo motywuje je do regularnego uczestnictwa w lekcjach i rozwijania swoich umiejętności językowych.

Nauka angielskiego online z Novakid to innowacyjne podejście do nauki języków obcych, które zapewnia dzieciom motywację, zaangażowanie i postępy w nauce angielskiego. Wypróbuj koniecznie i zapisz pociechę na pierwsze, darmowe zajęcia próbne. 

Czy podobał Ci się ten artykuł? 

Jak często bierzecie z dzieckiem udział w grach i zabawach towarzyskich? Czy Twoje dziecko szybko angażuje się w gry animacyjne proponowane przez nauczycieli i animatorów? Czekamy na Twoją odpowiedź! Daj nam też znać w komentarzu poniżej, które z opisanych przez gier i zabaw integracyjnych znaliście już wcześniej oraz która zabawa jest Waszą ulubioną.