Kinestetyczny styl uczenia się – jak pomóc kinestetykowi w nauce? 

Obecnie naukowcy wyróżniają cztery główne style uczenia się: 

• Wizualne – wzrokowcy (nauka poprzez wykorzystanie zmysłu widzenia)
• Słuchowe – słuchowcy (nauka poprzez wykorzystanie zmysłu słuchu)
• Dotykowy – dotykowcy (nauka poprzez wykorzystanie zmysłu dotyku)
• Kinestetyczny – kinestetycy (nauka poprzez wykonywanie czynności i poruszanie się). 

Wzrokowcy uczą się poprzez wykorzystanie zmysłu wzroku. Dzieci, które są wzrokowcami, często obserwują mowę ciała oraz mimikę rodzica lub nauczyciela pod kątem przekazywanego komunikatu i w ten sposób go rozszyfrowują. 

Słuchowcy uczą się poprzez słuchanie. Dzieci, które są słuchowcami, chętnie uczestniczą w dyskusjach i rozmowach. Zbyt duży hałas może rozproszyć słuchowca, dlatego dzieci reprezentujące ten styl uczenia się skupiają się najlepiej w cichym otoczeniu.

Dotykowcy uczą się przez wykorzystanie zmysłu dotyku. Dzieci, które są dotykowcami, preferują zajęcia lub projekty, które pozwalają im używać rąk i mieć jak najwięcej kontaktu dotykowego z innymi przedmiotami. Przykładem tego, co dotykowcy lubią najbardziej, może być rysowanie, malowanie, lepienie z modeliny, konstruowanie, wycinanie, czy przyklejanie 

Kinestetycy to grupa podobna do dotykowców, jednak jeszcze bardziej aktywna. Kinestetycy uczą się poprzez ruch i działanie. Dzieci, które są kinestetyczne, uczą się najlepiej poprzez doznania fizyczne i zazwyczaj mają trudność z usiedzeniem nieruchomo w miejscu. Wszędzie ich pełno! Dla kinestetyków najlepszą metodą nauki będzie podejście praktyczne, wykorzystujące ruch, bieganie i aktywne odkrywanie świata fizycznego, z wykorzystaniem jak największej ilości namacalnych rekwizytów. 

Nie jesteś pewien, jaki styl uczenia się reprezentuje Twoje dziecko? Skorzystaj ze specjalnego testu, przygotowanego przez Adrienne Landry, ekspertkę ds. treści edukacyjnych w internetowej szkole języka angielskiego Novakid. Dowiedz się, który styl uczenia się jest najlepszy dla Twojego dziecka. Rozwiąż test i sprawdź wyniki:

Przyjrzyjmy się bliżej kinestetykom – jacy są i co ich charakteryzuje. 

Kinestetyczni uczniowie stanowią wyjątkową grupę uczniów, którzy preferują uczenie się poprzez ruch i działanie fizyczne. Są to dzieci, które w naturalny sposób angażują swoje ciało i zmysły dotyku podczas zdobywania wiedzy. Cechuje ich aktywność fizyczna oraz dobre poczucie równowagi i koordynacji ruchowej. Kinestetycy często mają trudności z długotrwałym siedzeniem w miejscu i preferują praktyczne doświadczanie oraz manipulację przedmiotami.

Wyobraź sobie ucznia, który najchętniej eksperymentuje, dotyka, bada i angażuje całe ciało podczas nauki. To właśnie typowy kinestetyk! Może to być dziecko, które uczy się matematyki poprzez układanie klocków i eksperymentowanie z nimi, a naukę geografii uprzyjemnia sobie poprzez wodzenie palcem po mapie. Kinestetyczny uczeń może potrzebować wykonywania ruchów podczas nauki, np. chodzenia, machania rękami czy podskoków, aby skoncentrować się i lepiej przyswoić materiał.

Cechą charakterystyczną kinestetyków jest ich energia i chęć działania. Są to często dzieci pełne zapału, które łatwo angażują się w zadania i działania grupowe. Przez swoją wrodzoną skłonność do uczenia się poprzez ruch, kinestetycy potrafią łatwo zapamiętywać informacje, gdy mogą je zastosować w praktyce. To sprawia, że są świetnymi praktykantami, którzy świetnie radzą sobie w sytuacjach, gdzie wymagane jest działanie, takich jak laboratoria czy warsztaty.

Jak rozpoznać, że dziecko jest kinestetykiem? 

Jeśli jesteś rodzicem dziecka kinestetycznego, to zapewne nie raz dostałeś informację od nauczycieli pociechy, że często wstaje ze szkolnej ławki i łatwo traci uwagę. Albo też usłyszałeś, że dziecko jest bardzo dobre z zajęć technicznych i przedmiotów praktycznych. Dzieje się tak, ponieważ uczniowie wykazują kinestetyczny styl uczenia się, muszą zawsze spróbować dotknąć tego, czego muszą się nauczyć.

Osoby kinestetyczne wolą raczej rozwiązać problem niż słuchać wyjaśnień na zajęciach i nie lubią odrabiać lekcji w pozycji siedzącej. Mogą mieć problemy z czytaniem i ortografią oraz wolą dyktanda od czytania.

Jeśli Twoje dziecko reprezentuje kinestetyczny styl uczenia się,to z łatwością zapamiętuje to, co zrobiło, a niekoniecznie to, co widziało lub słyszało. To trochę tak, jak z przepisami kulinarnymi. Łatwiej jest nam na ogół nauczyć się procesu robienia ciasta, robiąc je z kimś, zamiast tylko czytać przepis i listę składników w książce kucharskiej. 

Jakie trudności w nauce miewają kinestetycy? 

Kinestetyczni uczniowie, mimo swojego potencjału i unikalnego stylu uczenia się, mogą również napotykać pewne trudności w tradycyjnym środowisku edukacyjnym. Najczęstsze trudności, które mają w nauce kinestetycy to: 

• Konieczność długotrwałego siedzenia w miejscu: Kinestetycy mają tendencję do szybkiego nudzenia się i trudności z koncentracją podczas długotrwałego siedzenia w miejscu. Ograniczenie ruchu, np. w szkolnej ławce może sprawić, że kinestetyczni uczniowie stają się niecierpliwi i mniej skoncentrowani na zadaniu.
• Trudności z przyswajaniem informacji werbalnych: Kinestetyczni uczniowie często mają trudności z przyswajaniem informacji przekazywanych w formie czysto werbalnej, takiej jak wykłady czy lekcje oparte na słuchaniu. U kinestetyków efektywna nauka wymaga zaangażowania całego ciała i przede wszystkim zmysłów dotyku.
• Niewłaściwe dopasowanie metody nauczania do stylu nauki: Jeśli nauczyciele nie dostosują metod nauczania do preferencji kinestetycznych uczniów, Ci ostatni mogą czuć się zniechęceni i niezainteresowani. Brak interaktywności i praktycznych zadań może prowadzić do ograniczenia ich efektywności w nauce.
• Trudności z samooceną i dostosowaniem do systemu oceniania: Tradycyjne metody oceniania w szkole, które skupiają się głównie na pisemnych pracach, testach czy kartkówkach, mogą nie oddawać rzeczywistych umiejętności i potencjału kinestetyków. To może prowadzić do ich frustracji i obniżenia pewności siebie.

Aby pomóc kinestetycznym uczniom pokonać te trudności, istotne jest stworzenie dla dziecka zróżnicowanych i interaktywnych środowisk nauki. Wykorzystanie praktycznych zadań, fizycznych rekwizytów oraz angażowanie całego ciała podczas nauki może pomóc im w lepszym przyswajaniu informacji i rozwijaniu praktycznych umiejętności. Ponadto udzielanie kinestetykom konkretnych instrukcji i dawanie okazji do praktycznego zastosowania wiedzy, pozwoli na lepsze zrozumienie i utrwalenie materiału. 

Nauczyciele w szkole często preferują lekcje prowadzone wizualne i słuchowo, ponieważ dla większości uczniów jest to dominujący styl uczenia się. Jednak u kinestetyków, tradycyjne metody nauczania nie zawsze dobrze się sprawdzą. 

Warto wspierać kinestetyczny styl uczenia się dziecka poprzez podjęcie dodatkowych działań, które uczynią naukę atrakcyjniejszą, a nowe informacje staną się przystępniejsze do zapamiętania. Co warto robić, aby zapewnić kinestetykowi najlepsze warunki do nauki? 

• Podczas nauki zawsze uwzględniaj konkretne przykłady, namacalne dowody naukowe, organizuj warsztaty i eksperty, podczas których uczniowie kinestetyczni mogą wykazać się swoim doświadczeniem i zdobytą wiedzą w praktyce.
• Używaj jak najwięcej fizycznych modeli, próbek i prawdziwych materiałów naukowych, które wspierają naukę danego przedmiotu.
• Zachęcaj kinestetyczne dziecko, aby wykorzystało wszystkie zmysły do przedstawienia swoich pomysłów i zobrazowania danego zagadnienia naukowego.
• Zabieraj dziecko na ciekawe pokazy, wystawy i wydarzenia naukowe. Doświadczanie nauki w praktyce i możliwość zaangażowania całego ciała i wszystkich zmysłów do nauki są preferowane przez kinestetyków.
• Często rób przerwy podczas nauki, aby dziecko mogło się wybiegać, rozruszać i na nowo skoncentrować podczas nauki.
• Wiosną i latem postaw na naukę na świeżym powietrzu i w terenie. 
• Używaj podczas nauki metod opartych o zabawy edukacyjne, elementy sportu lub aktywności związanej z tańcem, aby wzmocnić proces uczenia się i zapamiętywania nowych informacji.
• Korzystaj z okazji do uczenia się w grupie, gdzie kilkoro uczniów może współpracować ze sobą i wspólnie dążyć do rozwiązania jakiegoś zadania.

Jakie strategie wspierające naukę można zastosować u kinestetycznych uczniów? 

Można by pomyśleć, że kinestetyk łatwiej nauczy się praktycznych przedmiotów, takich jak nauki ścisłe czy techniczne. Jednak to nie do końca prawda! Dzięki odpowiednim strategiom nauczania, dziecko kinestetyczne może z łatwością (i przyjemnością) uczyć się przedmiotów humanistycznych, w tym języków obcych, np. Angielskiego. 

Oto trzy główne metody nauczania języka angielskiego, uwzględniające różne style uczenia się i nastawione na potrzeby kinestetyków. 

1. Uczenie się poprzez działanie. Co to oznacza w praktyce? Wciągające lekcje, które przypominają nieco lekcje pływania. Twoje dziecko wchodzi do środowiska języka angielskiego i uczy się w nim pływać pod okiem nauczyciela. Zobacz, jak działają indywidualne lekcje angielskiego online dla dzieci w Novakid.

2. Total Physical Response.  Jest to metoda nauczania polegająca na pełnym wykorzystaniu ruchu. Uczniowie powtarzają słowa, śpiewają, tańczą i zgodnie z podaną przez nauczyciela komendą, naśladują np. że otwierają drzwi lub myją zęby. Dzieci kinestetyczne łatwiej się uczą, jeśli mają możliwość skojarzyć ruch z informacjami.

Nauczanie języka obcego u dzieci kinestetycznych może być niezwykle skuteczne, jeśli wykorzystamy ich naturalną skłonność do uczenia się poprzez ruch i działanie fizyczne. 

Podczas zajęć np. z języka angielskiego warto korzystać z różnorodnych metod nauki, takich jak pantomima, ruchowe zabawy językowe, grywalizacja, odgrywanie scenek, nauka piosenek i tańców. Dzieci powinny mieć okazję, aby wykorzystać swoją energię i ruch podczas nauki słownictwa, gramatyki i wymowy. Nauczyciele powinni angażować kinestetycznych uczniów w praktyczne zadania i gry, które pozwolą im doświadczyć języka na poziomie fizycznym.

Do nauki języka obcego u kinestetyków można też wykorzystać interaktywne materiały edukacyjne, takie jak wirtualne gry, interaktywne zadania online i aplikacje, które umożliwiają rywalizację i wykonywanie ruchu podczas nauki. Takie metody nie tylko pomagają w lepszym przyswajaniu informacji, ale także sprawiają, że nauka jest atrakcyjna i bardziej satysfakcjonująca.

Novakid wspiera kinestetycznych uczniów w nauce angielskiego!

W Novakid doskonale rozumiemy potrzeby i preferencje kinestetycznych uczniów. Dlatego nasze lekcje są oparte na zabawie i interakcji z nauczycielem, umożliwiając dzieciom kinestetycznym angażowanie się w naukę języka angielskiego w sposób dostosowany do ich stylu uczenia się. 

Rozumiemy też, że każde dziecko jest unikalne, dlatego podczas indywidualnych lekcji nauczyciele native speakerzy dostosowują materiały i metody nauczania do indywidualnych preferencji i potrzeb kinestetycznych uczniów (ale tez wzrokowców, słuchowców i dotykowców).