Kiedy użyć „was”, a kiedy „were” w języku angielskim?

Table of contents

”Was” i ”were” często używamy, kiedy mówimy o wydarzeniach z przeszłości. W zależności od tego, kto jest podmiotem w danym zdaniu, użyjemy jednej z tych dwóch form czasownika „to be” w czasie przeszłym. W tym artykule przyjrzymy się im bliżej, analizując różne przykłady zdań, które pomogą Wam zrozumieć, jak stosować „were” i „was” w prawidłowy sposób oraz w jakich czasach „was” i „were” jest używane. No to czas na szybką lekcję gramatyki!

Odmiana „was” oraz „were”

Jak już wspomnieliśmy, w czasie przeszłym prostym (Past Simple) czasownik „to be” odmienia się w zależności od osoby i liczby. Poniżej przedstawiamy tabelę, która pokazuje, kiedy skorzystać z danej formy.

Osoba	Odmiana „to be” w czasie przeszłym
Ja (I)	was
Ty (you)	were
On/ona/ono (he/she/it)	was
My (we)	were
Wy (you)	were
Oni/one (they)	were

Jak tworzymy zdania twierdzące z „was” i „were”?

Podmiot + was/were + reszta zdania

Przykłady zdań twierdzących z „was” i „were” wraz z tłumaczeniami:

I was at home. (Byłem w domu.)
You were tired. (Byłeś zmęczony.)
He was late. (On się spóźnił.)
She was happy. (Ona była szczęśliwa.)
It was broken. (To było zepsute.)
We were excited. (Byliśmy podekscytowani.)
You were surprised. (Byliście zaskoczeni.)
They were playing. (Oni się bawili.)

Jak tworzymy zdania pytające z „was” i „were”?

Tworzenie pytań w czasie Past Simple z czasownikiem „to be” odbywa się poprzez inwersję, czyli zamianę miejscami podmiotu i czasownika.

Was/Were + podmiot + reszta zdania?

Przykłady zdań pytających z „was” i „were” wraz z tłumaczeniami:

Was I at the meeting? (Czy byłem na spotkaniu?)
Were you happy yesterday? (Czy byłeś wczoraj szczęśliwy?)
Was he at home? (Czy on był w domu?)
Was she tired? (Czy ona była zmęczona?)
Was it cold? (Czy było zimno?)
Were we late? (Czy byliśmy spóźnieni?)
Were you at the park? (Czy byliście w parku?)
Were they here? (Czy oni tu byli?)

Jak tworzymy zdania przeczące z „was” i „were”?

Aby tworzyć przeczenia z przeszłymi formami czasownika „to be”, należy dodać słówko 'not’ po „was” lub „were”. Jednak często wykorzystywane są skróty tej konstrukcji, czyli 'wasn’t’ i 'weren’t’.

Podmiot + was/were + not + reszta zdania

Przykłady zdań przeczących z „was” i „were” wraz z tłumaczeniami:

I was not (wasn’t) at home. (Nie byłem w domu.)
You were not (weren’t) tired. (Nie byłeś zmęczony.)
He was not (wasn’t) late. (On się nie spóźnił.)
She was not (wasn’t) ready. (Ona nie była gotowa.)
It was not (wasn’t) cold. (Nie było zimno.)
We were not (weren’t) excited. (Nie byliśmy podekscytowani.)
You were not (weren’t) at the park. (Nie byliście w parku.)
They were not (weren’t) playing. (Oni się nie bawili.)

Kiedy jeszcze używamy „was” i „were”?

Kiedy nauczysz się już podstawowych zasad odmiany czasownika „to be” w czasie przeszłym, łatwiej będzie Ci zrozumieć inne struktury gramatyczne w języku angielskim. Warto wiedzieć, że słówka „was” i „were” wykorzystywane w wielu kontekstach i pojawiają się dość często w gramatyce angielskiej i są odmieniane przez osoby w taki sam sposób, jak w przypadku Past Simple. Do pozostałych przykładów należą:

Czas przeszły prosty (Past Simple)

Czas przeszły prosty (Past Simple) jest używany do opisywania czynności, które miały miejsce i zakończyły się w określonym momencie w przeszłości. Służy do mówienia o wydarzeniach, stanach i nawykach z przeszłości. Tworząc zdania w tym czasie, często korzystamy z słówek „was” oraz „were”, czyli dwóch form bezokolicznika „to be”.

„Was” jest używane z pierwszą i trzecią osobą liczby pojedynczej (I, he, she, it), natomiast „were” z pozostałymi osobami (you, we, they).

Past Continuous (Czas przeszły ciągły)

Czas przeszły ciągły (Past Continuous) opisuje czynności, które trwały w określonym momencie w przeszłości. Używamy go, aby podkreślić, że dana akcja była w toku w danym momencie lub gdy inne wydarzenie miało miejsce.

Przykład:

I was reading a book. (Czytałem książkę.)

Passive Voice (Strona bierna)

Strona bierna (Passive Voice) jest używana, gdy chcemy skupić się na akcji, a nie na wykonawcy. Często używana w formalnym języku lub gdy wykonawca jest nieistotny lub nieznany.

Przykład:

The cake was made by my mother. (Ciasto zostało zrobione przez moją mamę.)

II tryb warunkowy (Second Conditional)

II tryb warunkowy używany jest do wyrażania sytuacji hipotetycznych, możliwości lub zależności. W zdaniach warunkowych typu II, 'were’ jest używane zamiast 'was’ po 'if’ w oficjalnych kontekstach.

Przykład:

If I were you, I would go. (Gdybym był tobą, poszedłbym.)

Mamy nadzieję, że nasz artykuł pomógł Ci w zrozumieniu tego zagadnienia. Nauka angielskiego online może być jeszcze przyjemniejsza dzięki zróżnicowanym materiałom dydaktycznym. Jeśli szukasz filmów, które pomogą Ci zrozumieć gramatykę czy poszerzyć słownictwo, to odwiedź nasze konto na YouTube!